De Baarzandse Kreek, oorspronkelijk een zeearm, ligt hier al eeuwenlang. Zeeuws-Vlaanderen was in de 16e en 17e eeuw het strijdtoneel van de Tachtigjarige Oorlog. Om de vijand op afstand te houden staken de inwoners van Groede in 1583 de dijken door. De ‘Groedsche Waterganc’ sleet uit tot een brede kreek: de Baarzandse Kreek. In 1613 is de polder weer bedijkt, maar de kreek is gebleven. Eind vorige eeuw werden de kreekoevers gedraineerd en als landbouwgrond in gebruik genomen. Een deel van de kreek is nu natuurgebied.
Natuur hersteld
Tussen 1995 en 2002 is het natuurgebied grondig op de schop genomen om de natuurwaarden te herstellen. Het waterpeil in de kreek is nu een stuk hoger dan in de omgeving. Hierdoor zijn er voedsel- en broedgebieden ontstaan voor vele vogelsoorten. Het water is uitgebaggerd, waardoor de waterkwaliteit is verbeterd.
Beheer
Het beheer van de Baarzandse Kreek is gericht op:
• De ontwikkeling van bloemrijk grasland
• Behoud van brakke invloeden in delen van de drassige graslanden
• Een landschappelijk open gebied met hagen met doornenstruiken en verder knotbomen.
• Bestendiging van de winteropvang van ganzen (met name kolgans) en steltlopers
(zoals wulpen, plevieren).
Beheer met runderen vindt plaats om de begroeiing kort te houden, wat het gebied aantrekkelijk houdt voor wintergasten.
Groei en bloei
Broedvogels die hier voorkomen zijn kievit, grutto, tureluur, blauwborst, grote karekiet en bruine kiekendief. ’s Winters verblijven periodiek grote groepen kolganzen, soms wel enkele duizenden, kieviten, goudplevieren, wulpen, eenden en bonte strandlopers in het gebied. De kolganzen gebruiken het gebied om te fourageren, ze overnachten dan meest op de Hooge Platen in de Westerschelde. Ook de andere groepen overwinteraars pendelen regelmatig tussen binnendijkse en buitendijkse gebieden.
In het water zwemmen vissen als drie- en tiendoornige stekelbaars, karper, baars en kolblei en voorn.
Cache is geplaatst met toestemming van het Zeeuwse Landschap
