GC5Q8MB #03 Advent 2015 NIEUW (Unknown Cache) in Drenthe, Netherlands created by Onze Bakema

This cache has been archived.

Onze Bakema: Bye Bye Zwaai Zwaai. Het is mooi geweest. Iedereen bedankt voor de geweldige logjes!

GC5Q8MB ▼

A cache by Onze Bakema Message this owner

Hidden : 11/14/2015

Difficulty:

Terrain:

Size: Size: micro (micro)

Join now to view geocache location details. It's free!

Watch

How Geocaching Works

Please note Use of geocaching.com services is subject to the terms and conditions in our disclaimer.

Geocache Description:

Let op, deze serie blijft liggen tot en met 31 maart.

Advent is de tijd om je voor te bereiden op Kerst. Over de hele wereld viert iedereen deze periode op zijn eigen manier. December is ook een maand waar de avonden vroeg beginnen.....typisch van die avonden waar je bijvoorbeeld gezellig bij elkaar op de bank kruipt of juist aan tafel een spel gaat spelen.

Zorgen jullie voor de versnaperingen? Dan zorgen wij dat jullie je niet hoeven te vervelen.

Je begrijpt natuurlijk wel dat de cache niet op bovengenoemde coördinaten ligt!!

Veel puzzelplezier!

Het team van Onze Bakema

EEN WITTE KERST
door Godfried Bomans

Er was eens een man die het kerstfeest grondig wilde vieren. Hij haalde een lad5dertje uit de schuur en spande langs het plafond de rode papieren slingers die daarvoor garant zijn. Aan de lamp hing hij een van die rode bellen, die opgevouwen weinig lijken, maar naderhand nog aardig meevallen. Toen dekte hij de tafel. Hij had hiervoor urenlang over drie winkels verdeeld in de rij gestaan, maar het zag er dan ook goed uit. Naast elk bord stak hij ten slotte een kaarsje aan, waarvan je er tien in een doos koopt, en klapte in zijn handen. Dit was het teken om binnen te komen. Zijn vrouw en kin3deren, die al die tijd in de keuken elkaar met een verlegen glimlach hadden aangekeken, kwamen bedremmeld binnen. "Nee maar," zeiden ze, "dat had je niet moeten d0oen." Maar omdat hij het toch gedaan had gingen ze blij zitten en keken elkaar warm aan. "En nu gaan we niet alleen smullen," zei de man, " we moeten ook beseffen wat er nu eigenlijk gebeurd is." En hij las voor hoe Maria en Jozef alle herbergen afliepen, maar nergens was er plaats. Maar het kind werd ten slotte toch geboren, z4ij het in een stal. En toen begonnen ze te eten, want nu mocht het, al was er dan veel ellende in de wereld. "Kijk," zei de man "dat is nu Kerst vieren en zo hoort het eigenlijk." En daarin had hij gelijk. En zij verwonderden zich over de hardvochtigheid van al die herber4giers, maar het was ook tweeduizend jaar geleden moet je denken, zo iets kwam nu niet meer voor. En op dat ogenblik werd er gebeld. De man legde de banketstaaf die hij juist aan de mond bracht, verstoord weer op zijn bord. "Dat is nu vervelend," zei hij, "er is ook altijd wat." Hij knoopte zijn servet los, s5loeg de kruimels van zijn knie en s0lofte naar de voordeur. Er stond een man op de sto0ep met een baard en heldere, lichte ogen. Hij vroeg of hij hier ook schuilen mocht, want het sneeuwde zo. Het was namelijk een witte Kerst, dat heb ik nog vergeten te zeggen, hoe kan ik zo dom zijn. De beide mannen keken elkaar een o0genblik zwijgend aan en toen werd de een door een grote drift bevangen. "Uitgerek6end op Kerstmis," zei hij, "zijn er geen andere avonden." En hij sloeg de deur hard achter zich dicht. Maar terug in de kamer kwam er een vreemd gevoel over hem en de tu3lband smaakte hem niet. "Ik ga nog eens even kij6ken," zei hij, "er is iets gebeurd, maar ik weet niet wat." Hij liep terug naar de stoep en keek in de warrelende sneeuw. Daar zag hij de man nog juist om de hoek verdwijnen, met een jonge vrouw naast zich, die zwanger was. Hij holde naar de hoek en tuur6de de straat af, maar er was niemand meer te zien. Die twee leken wel in de sneeuw te zijn opgelost. Want het was, zoals gezegd, een witte Kerst. Toen hij weer in de kamer kwam zag hij bleek en er stonden tranen in zijn ogen. "Zeg maar even niets," zei hij, "die wind is wat schraal, het gaat wel weer over." En dat was ook zo, men moet zich over die dingen kunnen heen zetten. Het werd nog een heel p6rettig Kerstfeest, het was in jaren niet zo echt geweest. Het bleef sneeuwen, de hele nacht door en zelfs het kind werd opni0euw in een schuur geboren.