Zapraszam do odwiedzenia ogrodu znajdującego się na terenie Muzeum Porcelany, w którym znajdują się jedne z najciekawszych obiektów należących do Wałbrzyskiej Galerii Rzeźby Plenerowej. Z pewnością miały by duże powodzenie wśród dzieci. Niestety znajdują się w mało dostępnym miejscu.
Wałbrzyska galeria rzeźby plenerowej jest największym tego typu przedsięwzięciem w Polsce. Projekt był realizowany w latach 70. XX wieku. Ówczesne władze Wałbrzycha organizowały i finansowały prestiżowe plenery rzeźbiarskie, na które zapraszano wybitnych artystów. Efekty ich prac zdobiły później wałbrzyskie parki i skwery. Pierwotnie galerię tworzyły 52 rzeźby rozmieszczone na terenie Wałbrzycha i 10 rzeźb w Szczawnie-Zdroju. Niestety nie wszystkie rzeźby przetrwały do naszych czasów. Kilka zostało uszkodzonych lub zniszczonych przez wandali, w wyniku różnych wypadków. Niektóre kilkakrotnie zmieniały miejsce osadzenia. Co najdziwniejsze jedna z rzeźb zaginęła w niewyjaśnionych okolicznościach.
1
Rzeźba Pantera i niedźwiedź
Autor: Domicella Bożekowska
Rok powstania: 1979
Materiał: ceramika-kamionka
Wymiary: pantera - wysokość 60 cm, długość 170 cm; niedźwiedź - wysokość 70 cm
Pierwsza lokalizacja: Park w Rusinowej
2
Rzeźba Wilki
Autor: Domicella Bożekowska
Rok powstania: 1979
Materiał: ceramika-kamionka
Wysokość: 67 cm, długość: 240 i 245 cm
Pierwotna lokalizacja: Park w Rusinowej
3
Rzeźba Bawoły
Autor: Domicella Bożekowska.
Rok powstania: 1979.
Materiał: ceramika - kamionka.
Wysokość: 85 cm, długość: 200 cm.
Pierwotna lokalizacja: Park w Rusinowej.
4
Mimo, że popiersie Juliana Marchlewskiego nie jest częścią Wałbrzyskiej Galerii Rzeźby plenerowej, to warto o nim wspomnieć. Znajduje się w ogrodzie przy Muzeum w Wałbrzychu i jest częścią dawnego pomnika Juliana Marchlewskiego, który został ustawiony na pl. Kościelnym po roku 1951. W latach 90. XX wieku pomnik zlikwidowano a popiersie trafiło do muzeum.
Pojemnik NIE ZAWIERA PRZYRZĄDÓW DO PISANIA. ZNAJDUJE SIĘ POZA TERENEM OGRODU. Zostały przygotowane certyfikaty dla trzech pierwszych znalazców. Prawdopodobnie to będzie jedyny tradycyjny kesz z całej serii. Muzeum Porcelany jest otwarte w określonych godzinach, ale na teren ogrodu można wejść w nieokreślonych godzinach. Z tego powodu nie chciałem narażać Was na możliwy wielokrotny przymus odwiedzenia tego miejsca. Zapraszam do szukania.