Laak is vooral bekend vanwege de Onze-Lieve-Vrouw-van-Zeven-Weeënkerk.
De oudste vermelding van een kerkgebouw op deze plaats stamt uit 1230, toen er sprake was van een Romaanse kapel, vermeld als capella in lacu juxta hengelo (de kapel in Laak, nabij Hengelhof). In dit document werd vermeld dat het patronaatsrecht van deze kerk in handen kwam van de Abdij van Floreffe. De kerk was afhankelijk van de Sint-Martinusparochie van het nabijgelegen Houthalen.
Begin 15e eeuw werd begonnen met de bouw van een nieuwe, gotische, kerk. Van deze kerk is het uit mergel opgetrokken koor nog aanwezig. Vermoedelijk dateren toren en schip uit een tweede bouwperiode, die omstreeks 1500 plaatsvond. De huidige torenspits dateert van 1776-1777. Vermoedelijk werden schip en koor verhoogd in 1780. In 1842 werd Laak verheven tot een zelfstandige parochie, maar vanaf 1965 zetelde de parochie in de nieuwe, en grotere, Sint-Jozef Werkmankerk. Vanaf 1971-1994 fungeerde het kerkje als bedehuis voor de Grieks-Orthodoxe gemeenschap. Van 1994-1997 werd het kerkje gerestaureerd, waarna het als cultureel centrum dienst ging doen.