Stadion im. Edmunda Szyca (wcześniej im. 22 lipca) – stadion kopcowy usytuowany w Poznaniu, w północnej części Wildy na osi ul. Maratońskiej. Obecnie przeznaczony do rozbiórki.
Stadion wzniesiono w 1929 roku z okazji Powszechnej Wystawy Krajowej dla Warty Poznań. Już w chwili otwarcia stadion nie nadawał się do użytku, czynny był zaledwie kilka godzin. Jego konstrukcja żelbetowa podparta była drewnianym rusztowaniem. Podczas uroczystości otwarcia osiadanie konstrukcji wspierającej i wyboczenie niektórych elementów były tak groźne, że zmusiły organizatorów do przerwania uroczystości i wyprowadzenia z trybuny honorowej gości, m.in. prezydenta Ignacego Mościckiego.
Aż do 1938 roku bezskutecznie próbowano uratować konstrukcję stadionu. Wady projektowe i wykonawcze przesądziły w 1937 roku o rozbiórce i ponownej budowie. Prace planowane na 3 lata rozpoczęto w 1938 roku.
W okresie okupacji stał się miejscem egzekucji Żydów, zmuszanych uprzednio do niewolniczej pracy. Po wojnie, w 1946 zrekonstruowano dokumentację techniczną i na jej podstawie opracowano plan budowy nowego stadionu. W latach 1950-1957 stadion przebudowano powiększając liczbę miejsc dla publiczności do 60000, oraz nadając mu nazwę Stadion im. 22 lipca. W 1972 roku podczas awansu do I ligi Lecha Poznań na meczu z Zawiszą Bydgoszcz 25 czerwca pojawiło się 60 tys. osób, pobito wówczas rekord Polski w frekwencji na meczu drugoligowym (możliwe, że to także rekord Europy). Zaś w 1974 roku, z okazji zorganizowanych tu centralnie dożynek (8 września 1974) stadion zmodernizowano, a rok później, w 1975 roku planowano założyć sztuczne oświetlenie o natężeniu 1500 luksów, lecz tych zamierzeń nie zrealizowano.
Po 1989 roku nazwę stadionu przemianowano na Stadion im. Edmunda Szyca – jednego z założycieli klubu Warta Poznań. Jednocześnie przemiany ustrojowe sprawiły, że KS Warta utracił jednego z głównych sponsorów – HCP, który przez wiele lat utrzymywał obiekt. Problemy finansowe sprawiły, że stadion popadł w ruinę, a w 1998 roku, w niejasnych okolicznościach, stadion został sprzedany. Dziś jest przeznaczony do rozbiórki.
Rekordy frekwencji padały tu w latach 70. XX wieku na meczach Lecha Poznań.
Na tym obiekcie dwukrotnie rozegrany został finał Pucharu Polski w 1965/66 Legia Warszawa – Górnik Zabrze 2:1 pd. oraz w sezonie 1972/73 Legia Warszawa – Polonia Bytom 0:0 pd. k. 4:2.
En:
Stadion im. Edmunda Szyca is a ruined multi-purpose stadium in Poznań, Poland. The stadium opened in 1929 during the Powszechna Wystawa Krajowa and had a capacity of 60,000 people.
Stadion kiedyś:
Stadion teraz:
Stadion jest teraz oblegany przez rzesze bezdomnych. Radzę nie szukać po zmroku, ani w pojedynkę. Teren bardzo zarośnięty, więc kordy mogą lekko skakać. W pojemniku logbook i ołówek. Powodzenia ;)