Hoe ging die route ook al weer? Ga op pad met Nostalgicus door zijn aanwijzingen op te volgen zodat je zelf ook kunt genieten van die route en je naam bij kunt schrijven op de lijst van deelnemers in de eindcache.
Nostalgicus, een fictief wezen dat het meeste weg heeft van een reus. Hij heeft namelijk altijd reuze ideeën en is gek op herinneringen. Zo ook deze.
Onthoud: Op alle mogelijke splitsingen moet je een besluit nemen om te bepalen waar je heen moet. Noteer ook de waarden van A t/m L die je onderweg tegenkomt om de eindlocatie te kunnen vinden.
Maar goed, eerst gaan we op pad! Begin bij bovengenoemd coördinaat
Hier gaat Nostalgicus het bos in. Hij komt al snel op een klein groen veld in de vorm van een driehoek. Daar moest hij links.
Het pad volgend brengt hem bij een splitsing waar hij een grote twee stammige boom tegenkomt. “Vriend Dikboom” noemt Nostalgicus hem want deze heeft een dikke tak of stam, zo je wilt, in één van die stammen. Deze wijst als een echte vriend de weg aan die Nostalgicus gaat volgen.
Heel snel daarna is er weer een keuzemogelijkheid voor de route: rechtdoor of rechtsaf. Nostalgicus vreest ondanks zijn reuze formaat de bewoonde Wereld en gaat het bos zeker niet uit. Dus kiest hij de meest logische weg en loopt die in.
Na een tijdje kan hij naar links, maar ook daar is de bewoonde Wereld. Dus zal hij zich uit de voeten maken door rechtdoor te gaan, al telt hij wel voor de zekerheid het aantal ramen in de blauwe kozijnen/lijsten van het gebouw dat hij ziet als hij dat paadje inkijkt. Noteer dat maar als A, want Nostalgicus houdt ook van getallen en puzzelen. Het zou zomaar van pas kunnen komen. Mocht je zelf dit paadje ingaan, wat vast nodig is bij veel begroeiing, tel deze dan niet mee als links of rechts en ga daarna terug naar het pad waar je hier in gegaan bent, immers, Nostalgicus wenste niet dit pad in te gaan. Hij kijkt gewoon over de bomen heen als hij wil om die ramen te zien.
Vanaf de splitsing dus loopt hij gewoon door tot aan de driesprong die in het midden een soort eilandje, een aantal bomen omgeven door paden. Hij heeft wat tussen zijn tanden en heeft behoefte aan een tandenstoker. Een flinke berk is voor hem geschikt. Deze gooit hij neer, maar er staan er nog wel een paar overeind. Hoeveel berken staan daar overeind in dat eilandje? Dat zal dan B zijn. Met schone tanden gaat Nostalgicus naar rechts.
Het pad volgend komt uit bij een open stuk heide. Maar hij wil niet daar naar toe, het is hem nu te open omdat hij verlegen is en moet wennen aan open ruimtes. Ergens ervoor ging hij ook niet links, dus dan moet hij wel het laatste pad rechts voor de heide zijn ingegaan.
Voor hem misschien vijf of zes passen, maar voor ons mensen volgt best een lang stuk. Dat geeft tijd om over van alles na te denken en zich over zijn verlegenheid heen te zetten. Zo komt de volgende splitsing waar hij naar de open ruimte kan gaan, al is dat een groter stukje dan waar hij eerst naar de open ruimte kon. Voor Nostalgicus daar naar toe gaat, vraagt zich wel af hoe vaak hij nu al links of rechts is gegaan vanaf het startcoördinaat? Voor hem is dat C.
Op naar de ruimte van de heide, nu wel dus, al blijft hij toch graag in de buurt van dat bos.
Eenmaal aan de rand gekomen staat hij even stil. Met zijn grote ogen kijkt hij naar links en rechts voor het vervolg. Daar ziet hij een imposante groen blijvende boom met een horizontale tak staan en die wijst hem de richting. Hij noemt hem “Har de stoere spar”. Want behalve die richting aangeven heeft hij ook een aantal dikke stammen die omhoog wijzen, dat aantal noteert hij als D.
Hoewel net onderweg wil Nostalgicus even zitten om te genieten van het uitzicht. Dat lukt helaas niet meer, want het bankje dat even verderop stond is weg. En hij wilde alle planken tellen voor E. Nu dat niet meer kan dacht hij na en kwam op het getal 5. Dat noteerde hij dan maar en besloot om het bos weer in te gaan in plaats van door te lopen naar het hek. Hij voelt dat hij een boze tovenaar op zijn aanwezigheid heeft geattendeerd .
Dan op de eerste afslag staat een boom, met lange takken aan de rechterkant van de boom. Eerst denkt hij dat die hem de goede richting wijzen. Maar hij weet dat de tovenaar hem bewust de verkeerde kant op zou sturen en hij weet zeker dat hij die tovenaar gezien heeft. Het is nooit bewezen, maar Nostalgicus gokte goed door niet de aangegeven richting van de boom over te nemen.
Zo doorlopend komt hij even verderop een smal paadje tegen en dat voelt goed. Ook al is hij een reus, hij gaat er in. Een reus kan namelijk best goed lopen door voetje voor voetje te gaan. Het is ook maar een klein stukje en aan het eind daarvan is een splitsing waar een boom staat die met zijn onderste kleine takje de juiste richting wijst.
Die volgt hij, want als hij naar de andere kant kijkt ziet hij het bekende startpunt waar hij nog lang niet naar toe wil, dus weg daarvan. Heel snel daarna kiest hij ervoor om een kant op te gaan waardoor zijn rug naar de flats toe wijst. Zodoende hoopt hij de tovenaar kwijt te raken die in werkelijkheid er niet eens was.
Zo komt hij bij de volgende keuze, links of rechts. Goed kijkend ziet hij scheve dunne boom tussen de bomen voor hem. Ooit heeft hij daar tegenaan geleund. Nostalgicus leunt graag tegen bomen aan en altijd in de richting waar hij naar toe wil. Dan moet hij wel die kant op gaan. De weg leidt naar een driesprong waar vroeger ook een soort eilandje met bomen te zien is geweest. Nu is het een wirwar van bomen waar ooit een paar mooie bomen in stonden. Hij weet dat dat er vier waren en noteert dat als F.
Inmiddels wil hij weer wat licht zien en gaat hij links afslaand richting de rand van het bos. Hoe hij daar zijn weg volgt? Tja, links is een stuk waar hij al geweest is, en om daar nu weer heen te gaan.
Zo komt het dat hij langs een, voor ons, lang recht stuk hek loopt en besluit de rechthoekige paaltjes vanaf de knik te tellen. Laat dat maar G zijn.
Tijd om weer het bos in te gaan en het begrazingsgebied achter zich te laten. Hij heeft geen trek dus laat hij de grazers met rust. In gedachten lacht hij hard om de minimale afstand H die men moet nemen zoals aangegeven wordt. Voor hem is dat net aan een voetstap.
De zijweg die daarna volgt loopt hij een meter of vijf voorbij om af te buigen zodat de flats aan zijn rechterzijde te zien zijn. Een aardig stukje lopen brengt hem bij weer een open veld. Daar heeft hij nu echter genoeg van en helemaal teruglopen wil hij ook niet. Ook al is dat voor hem een peulenschil. Er is vast een weggetje ervoor naar de enige kant die hij daar op kan gaan. Aan het eind daarvan ziet hij weer een, zij het een minder duidelijk, rustpunt van hem. Inderdaad, de meest schuine stam ergens op de kop van de T-splitsing wijst hem weer de goede richting.
Bij de volgende afslag mogelijkheid, waar hij het bos uit zou kunnen gaan, telt hij het aantal ruiten die te zien zijn op de kopse kant van de flat waar dat paadje naar toe schijnt te gaan om I te bepalen.
Hij hoeft het niet, maar jij zou best het paadje in kunnen gaan zijn om beter te kunnen tellen, maar ga dan niet het bos uit en ga terug naar de afslag om Nostalgicus te kunnen volgen over het pad met de flats aan zijn linker kant.
Het brede pad dat hij daarna tegenkomt gaat hij op, maar niet het bos uit. Hij loopt door en gaat het pad in dat hij eerder heeft moeten negeren door er ongeveer vijf meter voorbij te lopen. Tijdens dat lopen haalt hij een steentje uit zijn broekzak en gooit die weg. Verderop ziet hij die weer liggen en heel toevallig op een splitsing. Ja, dat pad moet hij wel in gaan.
Op dat pad staat een grote boom waar hij vaak de limbo gaat dansen. Hij is echter niet altijd even voorzichtig want vlak naast die tak zijn restanten te zien waar ooit takken zaten. Hoeveel, dat is dan J.
Na die limbo gaat hij door en zo komt hij op een open stuk waarna hij het hogerop gaat zoeken. Maar niet voor hij K benoemt door het aantal richtingen van dat open stuk te tellen dat hij op zou kunnen gaan als hij in het midden van dat open stuk zou staan.
Nu hij hogerop is geweest ziet hij het beginpunt weer en besluit dat dit nu het eindpunt wordt van zijn bosrijke avontuur. Hij noteert L nog even door het aantal keren te tellen dat hij nog naar links zou kunnen gaan voor hij bij het begin van dat veld komt.
Zo, nu heeft hij de informatie gevonden om je naar een plek te leiden waar verdere info is. Nostalgicus blijft in het bos, maar geeft je nog deze informatie voor je verdere tocht:
Controle getallen: A + B + C = 21, D + E + F = 12, G + H + I = 65 en J + K + L = 7
De cache is te vinden op:
N 52.14. (A + C + E + G + I + K) X 10 + 12
E 005.10.(B + D + F + H + J + L) X 16 - 15
Voor de liefhebbers is er uiteraard ook een stempel aanwezig en deze moet in de cache blijven natuurlijk.