De aanwijzingen en de cache zijn helemaal niet moeilijk te vinden. Het is voornamelijk de bedoeling dit mooie stukje natuur aan de rand van de stad wat meer bekendheid te geven.
De "putten" zijn ontstaan door het ontginnen van klei voor de baksteenindustrie van 1949 tot 1965.
Zoals op een bord aan de ingang (op de begincoördinaten, tevens WP1) staat aangegeven bestaat het domein uit 2 delen: een reservaatgedeelte dat enkel via geleide wandelingen kan worden bezocht en een vrij toegankelijk parkgedeelte, waar we zullen door wandelen.
- De laatste 2 cijfers van het telefoonnummer van de terreinbeheerder geven het getal A
We gaan het domein binnen en stappen meteen door naar WP2, waar we weer buiten zouden kunnen gaan, maar dat doen we niet.
Er staan daar een aantal aanwijzingen over wat mag en niet mag.
- B is het aantal verbodsbordjes (waarvan je er ééntje ook ziet staan bij de eigenschappen van deze cache)
We volgens verder het pad tot we bij WP3 een hele dikke boom zien staan. De centrale stam splitst zich in een aantal kleinere. Hou enkel rekening met de dikste.
- C is het aantal stammen waarin de dikke boom zich splitst
Iets verder, bij WP4, zien we de toegang tot het reservaat. We zoeken in stilte 2 telefoonnummers.
- D is de som van alle cijfers MIN het aantal keer dat het cijfer 2 voorkomt
Zoek nu maar een rustbank op, geniet van het uitzicht, en bereken de coördinaten van de eindlocatie via de volgende formule:
N 50° 48.0(A*C) O 003° 17.BD
We zoeken een kleine container, met enkel plaats voor een logboekje.
Veel plezier!