Szlakiem Parków Narodowych
Drawieński Park Narodowy
Jest takie jedno miejsce na pograniczu trzech miast. Od października do kwietnia... oaza spokoju gdzie w samotności można podglądać naszych skrzydlatych przyjaciół (a jest ich tutaj naprawdę sporo zarówno pod względem gatunków jak i ilości osobników). Dla tych, którzy lubią zgiełk letnich kąpielisk i chmary owadów z okolicznych trzcinowisk idealny będzie okres letni. Każdy coś tutaj odnajdzie. Przy okazji będzie mógł podnieść wiedzę na temat naszych krajowych parków narodowych, a może sprowokuje Was do odwiedzin parków?
Drawieński Park Narodowy utworzony został 1 maja 1990 roku.
Drawieński Park Narodowy położony jest w północno-zachodniej Polsce, na Równinie Drawskiej, w kompleksie Puszczy Drawskiej. Powierzchnia parku wynosi 114,41km² i znajduje się w obrębie trzech województw: lubuskiego (powierzchnia 55,91 km²), zachodniopomorskiego (powierzchnia 54,72 km²) oraz wielkopolskiego (powierzchnia 3,78 km²). Utworzony został 1 maja 1990 roku.
Głównym celem utworzenia Drawieńskiego Parku Narodowego była ochrona młodoglacjalnego krajobrazu równin sandrowych z ekosystemami wodno-leśnymi, całym bogactwem występujących tu gatunków: roślin, zwierząt i grzybów oraz ukrytych wśród puszczańskich lasów elementów dziedzictwa kulturowego. Lasy obejmują 80% powierzchni Parku. Są to przede wszystkim bory sosnowe, ale również bardzo cenne przyrodniczo: żyzne i kwaśne buczyny, grądy, kwaśne dąbrowy, łęgi, bory i lasy bagienne oraz olsy. Charakterystycznymi elementami przyrody Parku są także torfowiska oraz ekosystemy wodne i łąkowe. Duży udział w całości krajobrazu kulturowego Puszczy stanowią rozproszone w lasach pozostałości osad ludzkich i starych cmentarzy. Istotnym elementem DPN są geosystemy wodne z głównymi rzekami parku: Drawą i jej lewobrzeżnym dopływem - Płociczna. Ponadto przez teren Parku przepływają: Słopica, Korytnica, Runica, Cieszynka, Moczel i Sucha. W Parku występuje 20 jezior, bardzo zróżnicowanych pod względem charakteru ekologicznego: od torfowiskowych jeziorek dystroficznych zwanych Głodnymi Jeziorkami, przez jeziora eutroficzne (Sitno, Płociczno, Ostrowieckie) do mezotroficznych jezior ramienicowych (Marta, Płociowe). Unikatem hydrologicznym jest głębokie, okolone lasami meromiktyczne jezioro Czarne (wody jeziora mieszają się tylko wewnątrz warstw, a praktycznie nigdy pomiędzy warstwami - innymi słowy nie dochodzi do mieszania się wód jeziora!). Zróżnicowanie ekologiczne jezior widać nawet na pierwszy rzut oka w barwie ich wody: mezotroficzne jeziora ramienicowe mają, zwłaszcza w słoneczne dni, wody intensywnie szmaragdowe, a jeziorka dystroficzne – toń ciemną, prawie czarną. Specyficznym elementem sieci wodnej Drawieńskiego Parku Narodowego są wypływy wód podziemnych: źródła, wycieki i wysięki, a także rozwinięte na takich wyciekach torfowiska źródliskowe.
Na terenie Drawieńskiego Parku Narodowego rośnie co najmniej 891 gatunków roślin naczyniowych. Najcenniejszym składnikiem roślin naczyniowych Parku jest storczyk – lipiennik Loesela, którego kilkanaście osobników rośnie na jednym z torfowisk. Unikatem jest także stanowisko chamedafne północnej. Cenne są populacje fiołka mokradłowego, a także cała grupa gatunków torfowiskowych z turzycą bagienną, rosiczką okrągłolistną i długolistną, bagnicą torfową i wełnianką delikatną. Od otaczających terenów Park wyróżnia się bogactwem flory storczyków. Na dwóch torfowiskowych stanowiskach rośnie tu kruszczyk błotny, na jednym – wspomniany lipiennik Loesela. Na jednym z urwisk nad Drawą liczna jest populacja kruszczyka rdzawoczerwonego, a jego krewniak – kruszczyk szerokolistny jest pospolity w liściastych lasach. Łąki bogate są w stoplamki krwiste, szerokolistne i plamiste, w zaroślach odnotowano też podkolana białego i listerę jajowatą. Inne interesujące gatunki flory to, np.: wawrzynek wilczełyko, dziewięciornik błotny, widłak jałowcowaty, spłaszczony i goździsty, nasięźrzał pospolity, pomocnik baldaszkowy, lilia złotogłów, kopytnik pospolity, wiciokrzew pomorski i zimoziół północny, turzyca nitkowata, żurawina błotna, modrzewnica zwyczajna, bagno zwyczajne, przygiełka biała. Ciekawa jest także flora roślin zarodnikowych oraz grzybów. Występują między innymi bardzo rzadkie gatunki mszaków – Helodium blandowii, Sphagnum fuscum i inne rzadkie torfowce z rodzaju Sphagnum. Występują też chronione gatunki grzybów, np. ozorek dębowy, lakownica żółtawa, soplówka bukowa i smardz jadalny
Fauna Drawieńskiego Parku Narodowego jest bardzo wyjątkowa zarówno w stosunku do terenów kraju jak również w stosunku do powierzchni Europy Środkowej. Charakterystycznym elementem fauny Parku jest występowanie i wysoka liczebność szeregu gatunków puszczańskich, typowych dla rozległych, zwartych kompleksów leśnych, a także dla naturalnego, młodoglacjalnego krajobrazu Pomorza.
Jednym z najcenniejszych elementów przyrody Parku jest ichtiofauna. W wodach występuje obecnie 39 gatunków ryb i 2 gat. krągłoustych z 11 rodzin. Ciekiem najbogatszym w gatunki jest Płociczna, w której kąpiel odbywa 28 gatunków, przed Drawą - 27, Cieszynką - 19, Korytnicą - 17 i Runicą - 16 gatunków. Ta różnorodność jest wynikiem dobrego stanu czystości wód, nie zostały one dotknięte przez procesy degradacyjne w tak dużym stopniu, jak inne polskie rzeki. Obok gatunków skrajnie zagrożonych, ginących (minoga rzecznego i strumieniowego, łososia, troci wędrownej i certy), zachowały się tu jeszcze liczne i stosunkowo stabilne populacje gatunków rzadkich w skali kraju (pstrąga potokowego, lipienia, strzebli potokowej i głowacza białopłetwego). Najbogatszym w gatunki jest jezioro Ostrowieckie, jego ichtiofauna liczy 24 taksony. Spośród zamieszkujących jeziora gatunków zagrożonych i najbardziej interesujących wymienić można troć jeziorową, certę, sielawę i sieję.
Herpetofauna Parku liczy 20 gatunków - 13 gatunków płazów i 7 gatunków gadów. Do najrzadszych płazów należą rzekotka drzewna, kumak nizinny i ropucha paskówka. Spośród gadów na uwagę zasługuje występowanie żółwia błotnego, żmii zygzakowatej i gniewosza plamistego. Populacje większości gatunków płazów i gadów są stabilne i znajdują na terenie Parku doskonałe warunki rozrodu i bytowania.
Park jest osobliwą ostoją awifauny. Na jego terenie w najbliższym sąsiedztwie w okresie badań stwierdzono ponad 160 gat. ptaków. W stosunku do awifauny Polski na terenie Parku stwierdzono lęgi około 55% gatunków. Biorąc pod uwagę stosunkowo niewielkie zróżnicowanie krajobrazu jest to liczba dość znaczna. Do najcenniejszych należą osobniki bociana czarnego, tracza nurogęsi, kanii czarnej, kanii rudej, bielika, orlika krzykliwego, rybołowa, jarząbka, puchacza i włochatki. Inne gatunki rzadkie lub zagrożone w skali regionalnej, o wyspowym charakterze występowania, powiązane z zanikającymi typami ekosystemów to między innymi: kormoran, gągoł, trzmielojad, krogulec, kobuz, derkacz, żuraw, bekas kszyk, samotnik, siniak, zimorodek, krętogłów, dzięcioł zielony, dzięcioł średni, pliszka górska, strumieniówka, zniczek, srokosz, czyż, krzyżodziób świerkowy i inne.
Fauna ssaków Parku liczy ponad 40 gatunków. Na uwagę zasługuje liczne występowanie nietoperzy, reprezentowanych w Parku przez 8 gatunków, a także liczne populacje bobra i wydry. Dwa ostatnie gatunki uznać należy za charakterystyczne i reprezentatywne dla fauny Parku.
Źródło fotografii - strona internetowa www.dpn.pl - Autor Józef Borsuk
Koniecznie zobacz:
1. ścieżka Drawnik,
2. rezerwat "Głodne Jeziorka",
3. rezerwat na wyspach Lech, Okrzeja i Pokrzywka (Jezioro Ostrowieckie),
4. Głusko,
5. Targankowe Urwisko.
Źródła:
1. Wikipedia,
2. Strona internetowa Drawieńskiego Parku Narodowego,
3. Parki narodowe i krajobrazowe w Polsce, Wydawnictwo Szkolne PWN, 2008.
Koordynaty ukrycia skeszynki uzyskasz po odnalezieniu odpowiednich informacji i przeliczeniu danych. Do uzyskania tych danych:
1) poniżej znajdziesz listę owadów. Wśród wymienionych gatunków znajdziesz sześć gatunków ważek,
2) następnie dopasuj do odnalezionych nazw gatunków ważek ich "wizerunek".
3) dane podstaw do wzoru.
N 50° (21-A).(B x D)+550 E 019° C.[(A + B) x D] +541
gdzie:
A - to liczba liter w pierwszym członie nazwy gatunkowej ważki nr 5,
B - to liczba liter w drugim członie nazwy gatunkowej ważki nr 2,
C - jeśli ostatnia litera pierwszego członu ważki nr 6 jest samogłoską to C=12, a jeśli spółgłoską to C=5,
D - policz liczbę liter członu pierwszego ważki nr 1 oraz nr 3. Jeśli liczba liter ważki nr 1 jest większa niż liczba liter ważki nr 2 D=58. W innym przypadku D=22.
Trzyszcz leśny (Cicindela silvatica) | Przypłaszczek granatek (Phaenops cyanea) | Pałątka pospolita (Lestes sponsa) | Drwionek okrętowiec (Lymexylon navale) | Coccinella septempunctata | Husarz władca (Anax imperator) | Musca domestica | Straszka pospolita (Sympecma fusca) | Spuszczel pospolity (Hylotrupes bajulus) | Świtezianka błyszcząca (Calopteryx splendens) | Łątka wczesna (Coenagrion pulchellum) | | Ciołek matowy (Dorcus parallelipipedus) | Gadziogłówka pospolita (Gomphus vulgatissimus)
Źródła fotografii - strony internetowe fotogalerie.pl; wazki.pl; api.garnek.pl; onaturzebezkomentarza.blox.pl; staskowiakandrzej.flog.pl
UWAGA! Tym razem na pojemniku znajdziesz cyferkę dodatkową. Zapisz ją. Przyda się do podjęcia pojemnika finałowego!
W miejscu ukrycia skeszynki, certyfikaty dla pierwszych trzech znalazców. Tym razem przewaga widoczków. Trzeciego znalazcę, standardowo proszę o zabranie (posprzątanie) woreczka. Powodzenia!
Poniżej możesz sprawdzić prawidłowość swoich obliczeń.
