Od 1788 roku osada należała już do skarbu państwa. W 1816 r. Urząd Statystyczny w Berlinie zaliczył do wioski Neuendorf (Przęsocin) osadę o nazwie Juhrkens Todtschlag, leżącą przy drodze z Warsow (Warszewo) do Lese (Stare Leśno). Taka nazwa osady figurowała też na mapie Pomorza sporządzonej przez F.B. Engelhardta w 1822 r. Stał tam jeden dom mieszkalny, osiedle zamieszkiwało 11 osób. Później nazywała się ona Vogelsand. Pod tą nową nazwą występuje jak osada zamieszkana przez 2 osoby w Słowniku Topograficzno-Statystyczno-Geograficznym A.A. Mützella, który wydany został w 1823 r. W 1864 r. osada składała się z 9 zabudowań. Na mapach z I połowy XX wieku wioska Vogelsang składa się z dwu części: starszej – przy obecnej ulicy Podbórzańskiej i młodszej przy Goślickim Stawie. Wieś zaczęła podupadać na początku ubiegłego wieku. Dość powiedzieć, że w latach 30. zamieszkałe były tylko trzy budynki. W czasie drugiej wojny światowej w pobliżu Vogelsang istniała stacja naprowadzania myśliwców Sellerie. Osada po wojnie nie została odbudowana. Obecna nazwa to pomysł Polskiej Komisji ds. Nazewnictwa Miejscowości.
Takie skarby można znaleźć w Goślicach.
Źródło: Andrzej Kraśnicki jr "Puszcza Wkrzańska rowerem i pieszo" oraz Wikipedia.