De Bijbel van Satan of de Duivelsbijbel genoemd, is een middeleeuws manuscript dat uit omstreeks 1230 stamt. De meest recente vermelding in de codex zelf verwijst naar gebeurtenissen in het jaar 1229. Het boek weegt 75 kilogram en is het dikste bewaard gebleven boek uit de middeleeuwen. Het boek is 92 centimeter lang, 50 centimeter breed en 22 centimeter dik. Het boek heeft een houten band. In totaal zijn 624 pagina's van de oorspronkelijke 640 pagina's goed bewaard gebleven. De pagina's zijn verdeeld over 320 vellen. Een aantal van deze 320 vellen is om onduidelijke reden verwijderd. Waarschijnlijk bevat deze ontbrekende pagina de Regula Benedicti, en het Necrologium van de benedictijnen.
Recent zijn er aanwijzingen gevonden in een gevonden dagboek van een voormalig arbeider van de Bergse watertoren. Deze toont aan dat de missende pagina in buurt van de watertoren begraven ligt...
Het vinden van deze missende pagina was tot voor kort de sleutel voor het opheffen van de vloek. Met de codes op deze pagina kon de locatie van het boek van leven gelokaliseerd worden.
Helaas heeft het duister terrein gewonnen en het boek van leven in handen weten te krijgen en hebben het boek ritueel vernietigd.
Wel gaan geruchten dat er weer een nieuw boek zou liggen.
