Emesa, is de Romeinse naam voor de Syrische stad die tegenwoordig Homs of Hims heet. De stad werd gesticht rond 2300 v.Chr.. Emesa was in de Oudheid vooral bekend vanwege zijn grote tempel die gewijd was aan de zonnegod Elagabalus. Letterlijk betekent Elagabalus 'berggod', naar 'El' dat God betekent en 'jebel', berg. Dit vindt zijn verklaring in het gegeven dat in het Nabije Oosten goden veelal werden gesymboliseerd door een steen, dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Griekse Goden die de gestalte hadden van mensen. Hierop was de zonnegodcultus van Emesa geen uitzondering. 'De zwarte steen van Emesa', mogelijk een meteoriet, symboliseerde in Emesa de zonnegod.