Powstanie Rembertowa
Początek osady i późniejszego miasta Rembertowa nierozerwalnie wiąże się z wojskiem i otwarciem w roku 1867 na trasie Warszawa -Terespol - Moskwa magistrali kolejowej. W 1888 roku władze carskie wykupiły od dotychczasowych właścicieli folwarków tutejsze podmokłe, lesiste ziemie (folwarki : Żurawka, Miłosna, Okuniew, Sulejówek, Grzybowo, Dembe Małe i Bagno) i przeznaczyły je na poligon artyleryjski . Lokalizacja poligonu w okolicy Rembertowa miała ogromne znaczenie dla tych terenów. W stosunkowo szybkim czasie na dotychczasowych nieużytkach zaczęły powstawać sklepy i zakłady rzemieślnicze świadczące usługi na rzecz armii carskiej. Powstawały również prywatne domy m.in. strażników magistrali i drobnych handlarzy oraz zabudowania gospodarcze będące zapleczem dla wojska. Z czasem warszawiacy zaczęli traktować tereny Sulejówka, Wesołej, Rembertowa i Miłosnej jako miejsca wakacyjnego wypoczynku. Powstawały domki letniskowe i infrastruktura terenowa.
Dacza Granzowa
To jeden z najstarszych zachowanych budynków w Rembertowie. Powstał w pierwszych latach XX wieku na działce należącej do Kazimierza Granzowa, warszawskiego przedsiębiorcy budowanego, założyciela i pierwszego właściciela Zakładów Cegielnianych w Kawenczynie pod Warszawą (oryginalna pisownia z tamtych czasów). Jego cegielnie, utworzone w 1866 roku działały przez ok. 80 lat jako jedne z największych i najsłynniejszych w Królestwie Polskim słynęły z doskonałej jakości wyrobów ceramicznych. Obecnie na tych terenach znajduje się Elektrociepłownia Kawęczyn. Postać Lucjana Kazimierza Granzowa zdecydowanie zasługuje na odrębne potraktowanie.
Właścicielem sąsiedniej działki był Emil Wedel, nazwisko znane wszystkim miłośnikom czekolady, a prywatnie przyjaciel i od 1912 udziałowiec cegielnianej spółki akcyjnej.
Ponieważ budynek jest położony w pobliżu stacji kolejowej to w czasie I wojny światowej był siedzibą m.in. 152 Mobile Bahnhofskommendantur (niemieckiej dworcowej komendantury stacji etapowej nr 152) oraz Garnisonverwaltung Rembertow (dowództwa garnizonu). Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku mieściła się tu komendantura (do roku 1931), a później mieszkania dla kadry Doświadczalnego Centrum Wyszkolenia Armii (poprzedniczka Centrum Wyszkolenia Piechoty).
Później w budynku tym mieszkali m.in. nauczyciele pobliskiej Szkoły Powszechnej nr 1.
Obecnie jest to budynek komunalny.
Zadanie:
Stojąc w okolicach punktu startowego policz wszystkie okna na zachodniej elewacji budynku. Prawdopodobnie trzeba będzie się nieco przespacerować gdyż, w zależności od pory roku, bujna roślinność może nieco przesłaniać widok.
Ilość okien to A.
Finał znajduje się w odległości X=11*A+7 na azymucie Y=25*A+2 licząc od punktu startowego.
Uwaga: W każdym odcinku będą prezentowane mniej lub bardziej znane fakty historyczne, miejsca lub postaci związane z Rembertowem. Sugeruję uważne czytanie opisów i sprawdzanie zawartości logbooków gdyż mogą się tam znaleźć informacje niezbędne do zdobycia skrytki finałowej.