Makieta Domu Ludowego w Lucimiu, projekt Jana Sabiniarza przy wspólpracy Witolda Chmielewskiego, 1982
 |
POLISH DESCRIPTION
|
Pod koniec lat 80-tych i w pierwszej połowie 90-tych XX w. w Lucimiu miało miejsce silne ożywienie społeczne, związane między innymi z realizacją projektu powstania we wsi pierwszej polskiej telechaty - nowoczesnego ośrodka informacyjno-telekomunikacyjnego. Miał on być wyposażony w sieć komputerową i telekomunikacyjną, służącą zaspokajaniu potrzeb mieszkańców wsi i okolicy. Dzięki dostępowi do nowoczesnych systemów przetwarzania informacji telechata miała gwarantować uczestnictwo w społeczeństwie informacyjnym oraz pomóc we wprowadzaniu licznych przemian społecznych, kulturalnych i ekonomicznych nie tylko w Lucimiu, ale na obszarze całej gminy Koronowo. Przede wszystkim przewidywano, że dzięki niej nastąpi poprawa systemu telekomunikacyjnego, możliwy będzie dostęp do różnego rodzaju usług (bankowych, pocztowych, telekomunikacyjnych), informacji, porad, szeroko rozumianej edukacji a także, że przyczyni się ona do zwiększenia miejsc pracy.
Realizacja projektu wydawała się być ogromną szansą dla Lucimia. Ośrodek teleinformatyczny miał być ulokowany w budowanym przez mieszkańców Domu Ludowym. Jego powstanie miało być finansowane ze środków Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej. Idea telechaty była jednym z elementów szerszego programu odnowy wsi Lucim, realizowanego przez międzynarodowy zespół badaczy współpracujących z Instytutem Socjologii UMK w Toruniu.
Okres realizacji projektu związanego z rewitalizacją Lucimia to dla wsi czas licznych wizyt naukowców, urzędników różnego szczebla oraz dziennikarzy, a także kilku polsko-niemieckich zepołów naukowo-badawczych, w trakcie których analizowano między innymi stan środowiska przyrodniczego i społecznego wioski. To czas entuzjazmu, ale również rozbudzonych nadziei i oczekiwań. Niestety, z wielu różnorakich przyczyn, telechata nie powstała w Lucimiu. Do tej pory również nie wykończono ostatecznie Domu Ludowego.