VERLEDEN - HEDEN - TOEKOMST
Recycling by Joeke Pieters
De plek
Voor-Beltrum is een overwegend agrarisch gebied, met een oppervlakte van ±1600 ha,
samengesteld uit 8 buurtschappen met in totaal 217 gezinnen en ±645 bewoners.
Wens bevolking
In 1999 werd in een openbare vergadering door de Voor-Beltrumse bevolking de wens uitgesproken
om een herkenbaar kunstwerk in Voor-Beltrum te plaatsen.
Een kunstcomité werd in het leven geroepen om deze wens om te zetten
in een concrete opdracht voor een kunstenaar.
De opdracht
Maak een kunstwerk dat het verleden, heden en toekomst van Voor-Beltrum verbeeldt.
Het kunstwerk moet Voor-Beltrum herkenbaar op de kaart zetten.
(Voor-Beltrum heeft geen duidelijke kern).
Om de herkenning en de betrokkenheid van de bewoners te versterken
moet het kunstwerk worden samengesteld uit metalen gebruiksvoorwerpen
die door de bewoners worden aangeleverd.
De kunstenaar
In overleg met toenmalige gemeente Eibergen werd gekozen voor Ralph Lambertz,
een veelzijdig kunstenaar die ervaring heeft met oude materialen en daar graag mee werkt.
Verbeelding kunstwerk
Het kunstwerk wordt gevormd door drie grotendeels strakke blokken.
Het eerste en kleinste blok
Dit is samengesteld uit materialen (metalen werktuigen) van vóór 1950
en verbeeld als zodanig het verleden.
Het middelste blok
Dit is samengesteld uit materialen van 1950 tot 1980
en verbeeld als zodanig de overgang van het verleden naar het heden.
Het laatste en grootste blok
Dit verbeeldt door zijn bonte samenstelling van materialen
de consumptiemaatschappij uit de periode 1980 tot 2005.
Het laatste blok is nog niet af. U ziet menselijke figuren hier aan werken.
De kunstenaar symboliseert hiermee de toekomst. Een toekomst waarin de tijd nooit stil zal staan.
Dat tijd ook onderhevig is aan veranderingen wordt weergegeven
door de onbehandelde materialen in dit kunstwerk.
Ze mogen langzaam roesten en symboliseren als zodanig
de vergankelijkheid van de tijd.
Waarom deze cache?
Na 5.400 caches gevonden te hebben, ben ik op veel plaatsen geweest.
Sommige blijven me bij omdat ze speciaal waren, anderen ben ik al snel vergeten omdat ze het niet waren.
Deze plek is er een die me bij is gebleven, want wat ik hier zag moet je zelf zien.
Het is bijzonder. De een vind het spuuglelijk, de ander zal in het schroot de voorwerpen herkennen.
Toen deze cache kort nadat ik hem gevonden had werd gearchiveerd vond ik dat jammer.
Nu, een aantal maanden later, nog steeds. Dus geef ik graag anderen de kans dit kunstwerk ook te ontdekken.
Ik zou het leuk vinden te lezen hoe jullie als cachers tegen deze stapelkunst aankijken.
Zoek niet in de koektrommel of andere kwetsbare voorwerpen. Daar ligt de cache niet!
Zelf pen meenemen.
SVP DE CACHE GOED SLUITEN EN OP DEZELFDE PLEK TERUGPLAATSEN!