Operatie “Gladio”
Waarom hangt de cache hier op deze locatie?
1 van de woonhuizen tegenover de Johan Willem Friso kazerne is een “safe house” geweest van leden die betrokken waren bij de ultra geheime operatie “GLADIO”. Het huis werd met name gebruikt voor geheime besprekingen, bijeenkomsten, ed.
Een pincet is handig!
Operatie Gladio is een in 1952 gestart geheim "stay-behind"-netwerk in Italië, gesponsord door de CIA en de NAVO, om de communistische invloed zowel in Italië als in andere landen te neutraliseren.
De eerste voorbereidingen werden al in 1947 getroffen. Hoewel de term Gladio alleen slaat op het Italiaanse deel, worden ook de soortgelijke netwerken die in andere landen bestonden veelal met Gladio aangeduid. Uit recent onderzoek is bekend geworden dat soortgelijke netwerken in geheel West-Europa actief en aan elkaar gelinkt zijn. In ieder geval was Gladio actief in België, Denemarken, Duitsland, Frankrijk, Griekenland, Luxemburg, Nederland, Noorwegen, Oostenrijk, Portugal, Spanje, Turkije en Zwitserland, terwijl ook het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten een rol speelden in de strategische planning van het netwerk. De rol van Gladio in Europa, bij onder meer aanslagen en terreur, heeft in diverse landen al dan niet tot parlementaire onderzoeken geleid.
Ook Nederland kende een Stay-Behind-organisatie. Feitelijk was sprake van twee organisaties (Operatiën & Inlichtingen, later A en B genoemd) welke op den duur wel door een persoon werden gecoördineerd maar elk een eigen taak hadden. De oorsprong van deze organisaties lag in de Tweede Wereldoorlog. Tot ongeveer het midden van de jaren tachtig werden ze O&I genoemd.
Oorspronkelijk was O&I alleen bedoeld voor het zeer noodzakelijke berichtenverkeer met de regering in ballingschap (een twijfelachtige omschrijving, volgens de grondwet, in die tijd, was het verboden om te "regeren" buiten de landsgrenzen, geen "regering in ballingschap" dus.), maar het werd geleidelijk ook een gevechtsorganisatie. De beide takken waren sterk gecompartimenteerd, mede als gevolg van de lessen die uit het Englandspiel waren getrokken. Er bestond wel coördinatie aan de top, maar van een hechte samenwerking tussen beide organisaties, laat staan van integratie, was geen sprake. Vanaf 1956 was de coördinatie in handen van de coördinator inlichtingen en veiligheidsdiensten die deel uitmaakte van het Kabinet van de minister-president. O&I werd gefinancierd door het ministerie van Defensie en geleid door leden van de Raad van State, onder anderen de oud-verzetslieden Marinus Ruppert en Theo van Lier. Ten tijde van de opheffing in 1992 was minister van Staat Max van der Stoel de coördinator. De eindverantwoordelijkheid voor "het instellen, wijzigen en opheffen van een organisatie in vredestijd, belast met de voorbereiding van een stay-behind organisatie in oorlogstijd" werd gedeeld door de Minister-president en de Minister van Defensie. De uitvoeringsorganisatie was formeel ondergebracht bij de Generale staf van de krijgsmacht en maakte gebruik van de huisvesting (villa Maarheeze in Wassenaar) van de Inlichtingendienst Buitenland (IDB).
(bron: wikipedia)
Deze cache is geplaatst met toestemming van de gemeente Assen.