"De hoeve Claes en de kapel van Lillo "
De hoeve Claes (genoemd naar de bewoners, de familie Claes) vormt samen met de geklasseerde Sint-Catharinakapel een beschermd dorpsgezicht.
Deze vrijstaande Kempische langgevelhoeve werd gebouwd in 1746. De ‘boerderij Claes’ heeft de kenmerken van een typische Kempische langgevelhoeve: een woongedeelte, een stal en een schuur onder hetzelfde dak maar toch wijkt deze hoeve af van de geijkte vorm door het gebruik van baksteken en de opbouw in twee verdiepingen. De meeste Kempische langgevelhoevens bestond slechts uit een gelijkvloers en werden vaak in leem opgetrokken.
In de gevel van hoeve Claes springen twee details in het oog: de deurendorpel en het ronde venster boven de deur. De deurdorpel blijkt een halve molensteen te zijn, wellicht afkomstig uit een watermolen die vroeger in de buurt van de hoeve lag. Het kleine ronde venster boven de voordeur wordt een ossenoog of 'oeil de boeuf' genoemd. Dankzij dit ossenoog valt er licht van buiten in de gang.
De kapel van Lillo is toegewijd aan de heilige Catharina, in de middeleeuwen een belangrijke volksheilige in Vlaanderen. Haar levensverhaal is pure legende, want voor de 10de eeuw is nergens sprake van haar.
Zij zou in de vierde eeuw geleefd hebben in Alexandrië, in Egypte. Als 18-jarige vrouw zou zij het christelijk geloof op heldere wijze verdedigd hebben tegenover 50 heidense wijsgeren, samengeroepen door de Romeinse keizer Maxentius. Toen alle vijftig zich bekeerden tot het christendom, werden zij ter dood veroordeeld.”
Catharina zou gefolterd worden op een rad met scherpe punten, maar een engel verhinderde dat. Daarna zou zij met een zwaard onthoofd zijn. Na haar dood werd haar lichaam naar de Sinaïwoestijn overgebracht, waar het vereerd werd op de berg waar Mozes de stenen tafelen had ontvangen. Zij is de patrones van de filosofen, de wagenmakers en de molenaars.”
Catharina wordt doorgaans afgebeeld als een jonkvrouw met een kroon op het hoofd en een zwaard en een boek in de hand. Aan haar zijde staat een gebroken rad, terwijl soms ook keizer Maxentius onder haar voeten ligt”
