"Tir de Cockerill "
Houthalen heeft onmiskenbaar een rol gespeeld in de aanloop naar WOI: op zijn schietterrein werden immers kanonnen getest die enkele jaren later voor de verdediging van Antwerpen werden ingezet waardoor zijn forten, ondanks hevige tegenaanvallen, tijdelijk weerstand konden bieden.
Om de in Luik geproduceerde kanonnen te testen, huurde Sté John Cockerill op 20 april 1900 een moerassig en met heide bedekt terrein van 160 ha ter hoogte van domein Masy.
Het ontstaan van ‘Polygone Cockerill de Houthaelen’ was een feit. In de volksmond heette het oefenveld snel ‘den Tir Cockerill’. In datzelfde jaar nog kreeg Cockerill de toelating om een buskruit- en munitiemagazijn, het zogenaamde ‘Magasin à Poudres’ te bouwen.
Men schoot in de richting van de heide zodat er weinig kans op ongelukken was. Bovendien werd er telkens op zondag in de mis afgeroepen op welke dagen en uren er geschoten zou worden.
Op 16 oktober 1909 werd er volgens ‘De Onafhankelijke der Provincie Limburg’ de krachtigste bom ooit afgeschoten. Het projectiel geleek op een clusterbom, met 600 samengeperste ‘marbels’ die bij het neerkomen op 10 km afstand, uiteenspatten. De kogels zaaiden tot op 1 kilmeter in de omtrek dood en vernieling. De bom doorboorde naar verluidt een stalen plaat van 25 cm dikte.
In de jaren ’30 maakte de toenmalige minister van Landsverdediging er een schietterrein van voor de artillerie. Tijdens WOII kwam het in handen van de Luftwaffe. Er werd geoefend met STUKA’s die er hun duikbombardementen op houten rompen uitvoerden, hetgeen een eerste aanwending was van het schietterrein voor luchtgrondoefeningen. In 1952 tenslotte viel de beslissing dat het domein het oefenterrein van de Luchtmacht wordt. De eerste oefeningen vonden plaats in 1953.
Veel is er van de vroegere installaties niet meer te zien. Wat vroeger een uitgestrekt heidegebied was, is nu begroeid met bomen en struiken.
Het is trouwens ten strengste verboden om op het militair schietterrein te komen.
