Hoe het allemaal begon:
De tante van Ge(o)daan junior was tijdens een avondje bridgen, met iets te veel advocaat met slagroom, op haar bril gaan zitten. Helemaal verbogen! Dus de volgende ochtend is ze naar de opticien gegaan en daar werd haar verteld dat de reparatie een weekje kon duren. Jammer, want ze had haar reservebril een week daarvoor verloren tijdens het aqua-joggen. Na de opticien liep ze door naar de speelgoedwinkel om voor haar favoriete neefje een mooie doos Lego te kopen. Zo gezegd, zo gedaan zou je denken.
De volgende dag was Ge(o)daan junior jarig en tante overhandigde haar grote cadeau vol trots…. Een hele mooie… scheikundedoos!?! Daar had Daan natuurlijk helemaal niets aan want hij was pas 1 jaar geworden en op de doos stond toch echt: 12 jaar en ouder. Om tante niet te veel teleur te stellen hebben we haar in de waan gelaten dat het Lego was en hebben haar nog maar een advocaatje ingeschonken.
Die avond kwam Straat-egisch langs om een klein biertje te halen en Ge(o)daan vertelde hem het hele bovenstaande verhaal. Nadat hij was uitgelachen werd de doos bestudeerd door de 2 professoren-in-wording … Ja!, dit had potentie voor een nieuwe gewaagde cache.
De volgende avond werd Geo-lab1 omgetoverd in een echt laboratorium. In verschillende reageerbuisjes (Die ze niet-van-de-Slager gekregen hadden) werden de elementen gemengd, gedestilleerd, gecalcineerd, gecentrifugeerd, gechromatograveerd, geëxtractieerd en vervolgens ingedampt. (Dit alles hadden ze uit de simpele handleiding die in Jip en Janneke taal was opgesteld uit de scheikundedoos.) Alleen vergaten onze vriendjes de waarschuwing te lezen die in hele kleine lettertjes onderaan de pagina stond: Niet geschikt voor buiten, alleen gebruiken in droge ruimtes. Bij contact met vocht wordt dit poeder instabiel, licht ontvlambaar en mogelijk explosief.
Het was inmiddels middernacht geworden toen Ge(o)daan en Straat-egisch de laatste hand legden aan de container. Klaar! Straat-egisch schakelde het licht uit in Geo-lab1. Jaah! Wow.. De cache-container gaf een zacht paarse fosforachtige gloed af. Wow.. Onze vriendjes namen nog even een drankje en besloten de cache de volgende dag direct te plaatsen.
Die dag motregende het licht maar dat weerhield de jongens niet om met hun nieuwste creatie de Hollandse kade op te gaan en de cache te plaatsen. Na een klein kwartiertje instaleren en inmeten klopten de vriendjes elkaar op de schouder. Goe gedaan jonge! Terwijl Straat-egisch wat foto’s wilde gaan nemen stak Ge(o)daan voldaan een sigaretje op….
Met een grote klap ontplofte de cache voor de voeten van onze vrienden en de onderdelen vlogen ze rond de oren. Een hele avond werk voor niets, het enige dat over was, waren brandende en smeulende stukken die her en der verspreid lagen. Oh, Oh! Brand! Gelukkig zijn onze onderzoekertjes, zoals altijd, op alles voorbereid en werden de brandjes snel geblust. Maar helaas doofde hierbij het mooie zacht paarse fosforachtige licht langzaam uit. Snik..
The end.
Note: Dit is fictie en absoluut niet gebaseerd op waargebeurde situaties of personen. Behalve tante dan….