Po prawej stronie drogi z Niebylca do Rzeszowa znajduje się Blizianka, niewielka wieś położona w dolinie potoku o tej samej nazwie. Nie znamy daty jej założenia, ale należy przypuszczać. że powstała ona mniej więcej w tym samym czasie, co Gwoździanka. W końcu XVIII w. we wsi mieszkało 230 osób: 205 grekokatolików, 13 Żydów i 12 rzymskokatolików. W drugiej połowie XIX w. rusińska ludność wsi polonizuje się w dużym tempie. czego wyrazem jest jej przechodzenie na wiarę rzymskokatolicką, która w 1893 roku stanowi zdecydowaną większość. W następnych dziesięcioleciach proces polonizacji ludności postępował w dalszym ciągu. Wg szematyzmu z 1928 r. na ogólną liczbę 468 mieszkańców było tylko 140 grekokatolików. W 1936 r. do cerkwi należy zaledwie 162 mieszkańców wsi. Parafia greckokatolicka w Bliziance została założona w 1630 roku, o czym świadczył dokument jej erekcji przechowywany w parafii i przekazany w 1927 r. do archiwum w Przemyślu. Znajdująca się tutaj obecnie drewniana cerkiew została zbudowana około 1865 roku. Do niedawna, do czasu wybudowania kościoła, była ona użytkowana jako świątynia rzymskokatolicka.
Mieszkańcy Blizianki uniknęli wysiedlenia w 1945 roku. Była to wieś mocno spolonizowana. Rusini uniknęli wysiedlenia gremialnie przechodząc na rzymskokatolicyzm i określając się jako Polacy.
H. Olszański: Zamieszańcy Studium etnograficzne.
Po lewej stronie, patrząc od głównego wejścia gonty dołem są dziwnie postrzępione.
Poniże nowego kościoła dogodny parking. Skrzynka ukryta jest w dość typowym miejscu dla kościołów szalowanych gontem. Proszę o dyskrecję.
Dla pierwszych trzech znalazców są okolicznościowe certyfikaty.
Skrzynka została założona dzięki finansowej pomocy Ministerstwa Sportu i Turystyki.