Latarnia Morska Świnoujście
Latarnia Morska w Świnoujściu jest najwyższą latarnią na polskim wybrzeżu Bałtyku. Zarazem jest jedną z najwyższych latarni morskich na świecie. Wykonana z cegły, na jej szczyt prowadzi dokładnie 308 schodów. Położona jest w dzielnicy Warszów. Latarnia znajduje się pomiędzy latarnią Morską Peenemunde w Niemczech (około 38 km na zachód), a Latarnią Morską Kikut (około 28 km na wschód).
Latarnia jest administrowana przez Urząd Morski w Szczecinie i jest udostępniona do zwiedzania. Cały obiekt latarni składa się z trzech części. Wieża latarni jest zbudowana z ceramicznej cegły. Od strony północnej i południowej przylegają do niej dwukondygnacyjne budynki z czerwonej cegły, w których mieszczą się urządzenia radiolatarni oraz pomieszczenia dla obsługi. Kiedyś w budynkach mieszkali latarnicy z rodzinami, dbając o to, aby latarnia nigdy nie zgasła. W laternie jako źródło światła zainstalowano aparat Fresnela I klasy.
Dane techniczne:
• Wysokość wieży: 67,7 m,
• Wysokość światła: 65 m n.p.m.,
• Zasięg nominalny światła: 24 Mm (46,30 km) światło białe, 9,0 Mm światło czerwone,
• Charakterystyka światła: przerywane, sektorowe światło czerwone: w namiarze 029 – 057°, białe: 057° – 280°. Okres: 5,0 sekund (światło: 4,0 sekundy, przerwa: 1,0 sekunda)
Historia
W XVII wieku nie istniała w Świnoujściu jeszcze żadna latarnia, ale jej funkcję pełniło ognisko o dużych rozmiarach palone na wzniesieniu w Chorzelinie. Pierwsza latarnia morska w Świnoujściu powstała w 1805 roku. Stała na głowicy falochronu i zbudowana była z desek i luster. W roku 1828 została w jej miejscu postawiona nowa, tym razem stalowa.
Budowę obecnej latarni rozpoczęto w 1854 roku i trwała niecałe trzy lata. Uruchomiono ją 1 grudnia 1857 roku. W owych czasach była godnym podziwu osiągnięciem budowlanym. Do 1902 roku wieża latarni od dolnej galerii aż do galerii górnej, miała kształt ośmioboku zwężającego się ku górze i zbudowana była z żółtej licowanej cegły. Grubość ścian wynosiła 1,7 metra nad galerią dolną, do 1,3 metra przy galerii górnej. Do 1945 roku była to najwyższa latarnia morska na terytorium Niemiec.
Ciężkie warunki atmosferyczne, jakie panują w Świnoujściu spowodowały znaczne ubytki cegły i w latach 1902 – 1903 przeprowadzono kapitalny remont wieży. Ponieważ okazało się, że najbardziej zniszczone były cegły na krawędziach, postanowiono zmienić kształt wieży z ośmiokątnego na okrągły. Wokół wieży zbudowano na jej całej wysokości silne, drewniane rusztowanie i postępując od góry zdjęto całą okładzinę a następnie przystąpiono do murowania nowego płaszcza postępując odwrotnie tzn. od dołu do góry. W tej postaci latarnia przetrwała do dzisiaj. Działania wojenne II wojny światowej oraz późniejsze przy budowie nabrzeża przeładunkowego w pobliżu latarni spowodowały, że wieża w wielu miejscach mocno popękała, a ogromne zapylenie atmosfery chemikaliami przeładowywanymi na statki w otaczającym porcie spowodowało, że okładzina kolumny wieży latarni uległa znacznemu zniszczeniu. Od listopada 1998 roku do wiosny 2000 roku przeprowadzono remont, który objął całą budowlę czyli wieżę z przyległymi do niej dwukondygnacyjnymi budynkami. Latarnia została udostępniona do zwiedzania 5 sierpnia 2000 roku.
SKRYTKA:
Kesz to pojemnik micro z logbookiem ukryty na współrzędnych. Proszę zabrać coś do pisania. Podczas szukania proszę o maksymalną konspirację i dyskretne szukanie ponieważ kesz znajduje się w bardzo ruchliwym miejscu.