Bacówka – stawiane w latach 70. i 80. XX w. małe górskie schroniska turystyczne, zapewniające około 30 miejsc noclegowych na łóżkach. Koncepcja budowy bacówek została przyjęta w 1974 przez Dyrekcję Zrzeszenia Gospodarki Turystycznej Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego w Warszawie. Koordynatorem projektu został Edward Moskała, inicjator ich powstania i propagator turystyki kwalifikowanej. Projekt i dokumentacja techniczna pierwszej z bacówek została opracowana przez architekta Stanisława Karpiela z Zakopanego. Większość obiektów została wybudowana według tego projektu.
Bacówka pod Trójgarbem – dawne schronisko PTTK w Górach Wałbrzyskich, u stóp południowo-wschodniego zbocza Trójgarbu, na skraju lasu za wsią Lubomin. Schronisko położone było na wysokości około 500 m n. p. m. Schronisko stanowił niewielki, dwupiętrowy, drewniany budynek na kamiennej podmurówce, w którym mieściły się mała restauracja i barek oraz pomieszczenia noclegowe (do 30 osób w sześciu pokojach). Obiekt zbudowany został przez PTTK w latach 1977–1984. Architektura budynku nawiązywała do architektury beskidzkiej, obcej w Sudetach.
Przed schroniskiem znajduje się obszerny plac, na terenie którego znajduje się sztucznie wykonany staw z zaporą, oraz mały drewniany budynek na niej. Dawniej na placu znajdował się także parking, plac zabaw oraz dwa budynki. W sierpniu 2009 bacówka została uznana z najgorsze schronisko górskie w rankingu sporządzonym przez polski magazyn turystyki górskiej „n.p.m.”, niedługo potem schronisko zostało oficjalnie zamknięte. Wiosną 2017 obiekt został rozebrany, a w jego miejscu ma powstać nowy, prywatny obiekt noclegowy. Kiedyś tętniło tutaj życie, dziś pozostały tylko ruiny schroniska i opuszczony teren, przez który przechodzą turyści idący na Trójgarb.
Kesz to pojemnik po tabletkach musujących. Zawiera logbook, ołówek oraz certyfikaty dla najszybszych. Proszę odkładać kesza dokładnie w to samo miejsce i dobrze maskować. Obchodź się z keszem, jak ze swoją własnością!
Powodzenia :)