Molen Edens is de oudste van de drie windmolens die Winschoten kent. Oprichter moet tussen 1704 en 1717 de vermogende Douwe Hessels zijn geweest. De eerste vermelding is van 3 maart 1718, toen zjin weduwe Grietje Henrichs een "leerbereidingsmolen met het gereedschap .... benevens alle vellen en leer" verkocht aan Joest Thobias, en mee "verkocht een pelmolen op deze kampe staande met zijl en trail en andere gereedschappen daarbij behorende". Het zal geen gecombineerde molen zijn geweest, maar twee aparte werktuigen.
Joest Thobias (of Thobijas) kwam uit Niehove en betaalde 3720 Car. gulden voor hun nieuwe bezit.
Op 22 augustus 1738 werd stiefzoon Jurrien Balles voor 3000 gulden de nieuwe eigenaar, Joest werd op 19 november 1738 begraven.
Op 23 juli 1761 verleenden Provinciale Staten en Burgemeesters en Raad van Groningen aan Jurrien Balles toestemming "desselvs pelmolen te verplaatsen" naar het oosten van zijn terrein. Daarmee zou de "versettene molen eenige voeten boven de voorschr. tuingrond in de vlugt zoude moeten draaijen", voorwaarde was dat Jurrien met de omwonenden een overeenkomst zou treffen over eventuele overlast.
In de loop van 1762 werd de bestaande pelmolen afgebroken en verplaatst in oostelijke richting. De overeenkomst met de omwonenden kwam pas op 24 januari 1763 tot stand. Hierbij werd formeel toegestaan "dat de vlugt van de roeden der moolen zo in den Jaare 1762 nieuws is gezettet, vrij en onverhindert moge zijn".
Jurriens vrouw Anje Garbrants overleed tijdens of na de herbouw van de molen, en werd op 25 september 1762 begraven, en ruim een maand later, op 1 november, zijn enige dochter Anje Jurriens. Waarschijnlijk werd de overeenkomst met de omwonenden door deze tragische gebeurtenissen verschoven naar 24 januari 1763. Dat jaartal staat op een gevelsteentje boven de ingang van de huidige molen, en is dus niet het bouwjaar.