In deze tijd van het jaar wil ik de mensen van buiten Vlissingen kennis laten maken met "onze"helden, tijdens een korte meet&greet, waar we gezellig geokletsen, tbs ruilen/discoveren en genieten van het uitzicht op deze held. Vandaag is dat Frans Naerebout.
Frans Naerebout (1748-1818) was een vermaarde Nederlandse loods en mensenredder.
Naerebout werd geboren in een arm vissersgezin en voer als visser en loods voor de Zeeuwse kust. Hij verwierf faam toen op 24 en 25 juli 1779 het fregatschip Woestduyn, komende van Batavia de rede van Vlissingen naderde onder leiding van een onervaren loods. Het schip liep op een zandbank. Toen een reddingsvaartuig van de VOC gezien de stormachtige weersomstandigheden weigerde uit te varen, voer Naerebout tezamen met zijn broer Jacob en zes andere dappere Vlissingers naar de Woestduyn. Met gevaar voor eigen leven wisten ze 71 van de ruim honderd opvarenden van het schip te redden, tot het opkomend tij hen noodzaakte terug te keren. De harde wind wakkerde aan tot een storm en Naerebout had grote moeite zijn makkers te bewegen tot een tweede tocht. Toch voer men in de namiddag weer uit en wist ook de overgebleven zestien opvarenden veilig aan wal te krijgen.
In 1781 kreeg Naerebout een aanstelling van het rijk om loodsdiensten te verrichten. In 1783 kwam hij in dienst van de "Oostindischen Maatschappij ter Kamer Zeeland". In 1788 wist hij het voor de kust van Westkapelle in moeilijkheden verkerende schip Zuiderburg te bereiken en naar Plymouth te loodsen. In 1795 bracht hij in een soortgelijk geval de Voorland buitengaats, maar moest tot Kaap de Goede Hoop meevaren. In 1804 was hij één van de loodsen die de vloot onder leiding van Carel Hendrik Ver Huell van Texel naar Boulogne wist te brengen.
Vanaf 1804 ging het slecht met Naerebout. De economie was ingestort en hij kreeg geen inkomen meer uit zijn reguliere werkzaamheden. Met ingang van 1 maart 1807 werd hij echter benoemd tot lichtwachter van een nieuwe vuurbaak in de Oost-Bevelandpolder, ten noorden van Goes. Later werd hij ook nog haven- en sasmeester van het Goese Sas bij Wilhelminadorp. Vanaf 1814 ging het weer minder goed met hem, en kreeg hij van diverse kanten financiële ondersteuning, onder andere van het Zeeuwsch Genootschap. Op 31 oktober 1816 werd hij benoemd tot Broeder in de Orde van de Nederlandse Leeuw, hetgeen hem ook weer een toelage opleverde.
Naerebout werd op 3 september 1818 begraven in de Grote of Maria Magdalena Kerk in Goes. De begrafenis werd verzorgd door het Goese departement van de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen en ging met veel eerbetoon gepaard.
Bron: Wikipedia