Vlakbij de cachelocatie die hierboven is opgegeven, staat een bankje waar ik altijd langs fiets als ik van mijn werk kom.
Dit bankje wordt veel gebruikt door fietsers om even uit te rusten. Vanaf het bankje heeft u zicht over de landerijen richting Vlissingen.
Het bankje wordt zo vaak gebruikt dat het me niet verstandig leek de cache daar te verstoppen. Ik vrees dat een cache op die plek geen lang leven is beschoren. De cache ligt er dus iets vandaan, maar let u nog steeds op omstanders als u de cache gaat zoeken en loggen.
Als u op het bankje even lekker aan het uitrusten bent en geniet van het uitzicht, dan ziet u enkele gebouwen in Vlissingen die opvallen.
Helemaal rechts zijn de vijf regenboogflats te zien. Ze zijn eind jaren 60 van de vorige eeuw gebouwd en hebben ieder een eigen kleur gevelbeplating. Ze vormen het hart van de wijk Paauwenburg. Sinds de renovatie begin 21 eeuw is er bij iedere portiek een kort gedicht te lezen.
Aan de linkerkant van de “skyline” is een hoge torenflat te zien: de Sardijntoren. Deze torenflat staat op de boulevard en is vernoemd naar de Sardijngeul, een vaargeul in de Westerschelde die langs Vlissingen loopt.
De Sardijntoren is met zijn 85 meter het hoogste gebouw van Vlissingen en het op één na hoogste gebouw van Zeeland.
Let op:
Als u de auto even wilt wegzetten, doe dit dan in de berm vlakbij het bankje en niet vlakbij de cache. Het landweggetje heeft aan beide kanten begroeiïng. Staat uw auto vlakbij de cache, dan kunnen de landbouwvoertuigen er (bijna) niet meer langs.
Rust lekker uit en geniet van het uitzicht!