Jej długość wynosi 409 m i nie stoi przy niej żaden dom, ani jeden budynek. Biegnie od ul. Krańcowej łukiem na południowy wschód i dochodzi do brzegu Jez. Maltańskiego. Obecnie. Ale inaczej wyglądało to siedemdziesiąt parę lat temu, przed II wojną światową.
Ulica Wileńska, bo o niej mowa, łączyła wtedy ul. Krańcową z ul. Maltańską (obecnie Baraniaka) i przecinała Dolinę Świętojańską z północy na południe. W jej ciągu istniał też most nad Cybiną. 
Na załączonych mapkach - z 1933 roku i współczesnej - zaznaczyłem kolorem zielonym fragment istniejący obecnie pod tą samą nazwą, kolorem czerwonym część, która znalazła się pod wodami jeziora oraz kolorem pomarańczowym to, co dzisiaj jest odcinkiem ul. Wiankowej. Ul. Wileńska została wytyczona w XIX w. w czasie powstawania Twierdzy Fortowej, a konkretnie w czasie budowy Fortu III i stanowiła wraz z ulicą Krańcową i Inflandzką rokadę obsługującą ten fort oraz kilka schronów międzypola.
