Geocachebeschrijving:
Hoogkarspel is een dorp in de gemeente Drechterland in de Nederlandse provincie Noord-Holland. In de plaats staat het in 2015 gebouwde gemeentehuis van de gemeente Drechterland. Hoogkarspel heeft 8.160 inwoners (2019), met de buurtschappen Oosterwijzend en Westerwijzend (gezamenlijk 220 inwoners) meegerekend.
Een een inwoner uit Hoogkarspel wordt een blauwe reiger genoemd.
Historie Het dorp werd in 1319 gemeld als Hoghenkerspel. De plaatsnaam duidt op een parochie (kerspel) die kennelijk hoger gelegen was. Het dorp bevindt op het hoogste punt van De Streek, de bebouwde strook die is gelegen tussen Hoorn en Enkhuizen. In 1402 werd het dorp bij de aangrenzende stede Grootebroek gevoegd. In het oostelijk deel van het dorp was er toen ook een sterke groei van bewoning. In het oostelijk deel bleef de landbouw de belangrijkste landinvulling. Hoogkarspel kende ook het grootste aantal boerderijen van de 'dorpenstad'.
Het dorp kende tot in de jaren 1960 vele boomgaarden. In 1950 telde het dorp bijna 2700 inwoners. In de jaren zeventig werd het (samen met de andere dorpskernen van de voormalige stede) aangewezen als groeikern om zo de groeiende migratie uit de Randstad op te vangen. Deze groei vond vooral plaats in het oostelijk deel van het dorp (Bloemenbuurt) en ten noorden (Plan Noord), het westelijk deel kende toen nog altijd een sterke landbouwbewoning. Vanaf 2000 is in het westen van Hoogkarspel alsnog een tweetal nieuwbouwwijken gebouwd, een ten zuiden en een ten noorden van de Streekweg
Het dorp is anno 2015 nog altijd aan het groeien, met name in de richting van Westwoud. Het dorp heeft een eigen station, station Hoogkarspel en een in 1930 gebouwde en prominent aanwezige watertoren. Verder staan er twee kerken in Hoogkarspel; Een Nederlands-hervormde kerk en een katholieke kerk, waarvan de laatste de Laurentiuskerk heet. Het dorp heeft een eigen dorpsplein dat ook het centrum vormt en waar het winkelcentrum en het gemeentehuis zijn gevestigd.
Over de cache:
De walnoot (Juglans regia) is een plant of boom uit de okkernootfamilie (Juglandaceae) Om een onderscheid te maken met het geslacht Julglans, dat eveneens walnoot heet, wordt de soort ook voluit gewone walnoot of Perzische walnoot genoemd. Andere soorten die onder het geslacht Juglans vallen zijn bijvoorbeeld de witte walnoot en de zwarte walnoot.
De bladverliezende boom kan een hoogte tot 30 m bereiken en kan een meer dan 10 m brede kroon ontwikkelen. Hij vormt een ronde, half-open kroon. Bij het ouder worden krijgt de grijze stam een diep gegroefde bast. De boom vormt laddermerg in de twijgen. De jonge takken zijn olijfbruin en de oudere takken zilvergrijs. De schors heeft verspreide brede groeven met een ruwe textuur. De boom heeft 25-40 cm lange oneven geveerd samengestelde bladeren, met 5 tot 9 deelblaadjes per samengesteld blad. De drie grootste deelblaadjes bevinden zich aan het uiteinde en zijn 10-18 cm lang en 6-8 cm breed. De deelblaadjes aan de basis van het blad zijn kleiner (5-8 cm lang).De mannelijke bloemen zijn hangende katjes van 5-10 cm. De vrouwelijke bloemen vormen zich in clusters van 2 tot 5.De schil van de bolster is glad en groen van kleur met witte spikkels. De noot is bruin en licht geribbeld.
Je kunt alleen wandelend bij deze cache komen. Of de fiets aan de hand.
