PL: Ulica Kozia to mała wąska uliczka na tyłach Krakowskiego Przedmieścia. Zaledwie dwa kroki od głównej ulicy jest zazwyczaj cicha i z dala od zgiełku. Ulica została założona w XIV wieku jako ulica dojazdowa do różnych magazynów. W XIX wieku ulica stała się modna z uwagi na wiele eleganckich kawiarni i restauracji. Fryderyk Chopin bybł częstym gościem w jednej z nich. Ulica została kompletnie zniszczona w Powstaniu Warszawskim i następnie odbudowana w 1949 roku.
Kesz jest założony w małym parku na tyłach Pałacu Prymasowskiego (front od ul. Senatorskiej). Wejście do parku znajduje się koło Muzeum Karykatury (wejście otwarte nominalnie między 7:00 a 21:00). Skrzynka umieszczona zaraz przy jednej z alejek. Na kesz wychodzą okna budynku, który jest jednym z najlepszych i najoryginalniejszych przykładów "modernizmu PRL" lat 70. XX wieku. Został on zaprojektowany przez zespół architektów pod kierunkiem Jerzego Kuźmienki i Piotra Sembrata. Budynek posiada mieszkania o dużych metrażach, często dwupoziomowe. Jest tu również parking podziemny, co w tamtych czasach było synonimem luksusu.
EN: Kozia Street is a nice narrow street at the back of Krakowskie Przedmiescie - the most elegant street in Warsaw on the Royal Route. Just two steps from the main street, it is usually quiet from the city noise. Kozia Street (which means "goat") was founded in the XIV century as a utility street. In the XVI century, many warehouses were built here. In the XIX century, it became very fashionable, with many cafes and restaurants (Frideric Chopin was a frequent guest of one of them). The street was completely destroyed during the Warsaw Uprising and then rebuilt in 1949.
The cache is situated in a small park at the back of Prymasowski Palace (you can see its front from Senatorska Street), near the Caricature (Cartoon) Museum. You can enter the park just by the entrance to the museum (the park entrance is open from 7:00 to 21:00). Cache is placed just by one of the footpaths. The cache site is overlooked by the windows of a building that is one of the best examples of the "communist Poland modernism" of the 1970s. A team of architects designed it, led by Jerzy Kuźmienko and Piotr Sembrat. The building has spacious apartments, many of them having two levels. It is also equipped with underground parking, which was the synonym of luxury in these times.
(Reaktywacja skrzynki GC1K5BB)