Bovenstaand coordinaat (ligt geen cache) is de plek van de Haarlemse meermin. Maar helaas zie krantenbericht hieronder.

De Meermin van Haarlem van haar sokkel getrokken: "Rooftocht op brons gaande"

15 juli 2020, 21.34 uur · Door Redactie

HAARLEM - Afgelopen nacht is het beeld de Meermin van Haarlem op hardhandige manier ontvreemd en meegenomen vanaf de Nieuwe Gracht. Kunstenares Michaëla Bijlsma is er beduusd van, voor de tweede keer dit jaar is er een bronzen kunstwerk van haar hand gestolen. 

Soms zit het niet mee als geocacher, je hebt al jaren een mooi plekje in je hoofd om een cache te plaatsen, en dan kom je er achter dat de hoofdpersoon is verdwenen, alleen de sokkel rest nog op de plek waar onze Haarlemse zeemeerrmin stond, dus dan maar opzoek naar een ander plekje, niet te hopen dat onze meermin hier haar einde heeft gevonden.

N52 23.ECA E004 38.BDB  (Wil je de afwijking voorkomen doe dan deze som na de eindberekening)  N52 23.-002  E004 38.+015)

Je kunt deze eindberekening maken als je onze labcache gevonden hebt. Succes ermee.

De Zuiderzee was een plek waar de meest fantastische wezens rondzwommen, zo ook een zeemeermin. De zeemeermin was erg gelukkig in het grote water. Op een nacht, in 1403, stak een zware storm op. De golven beukten grote gaten in de dijk en de zeevrouw dreef pardoes het Purmermeer in. De weg naar zee vond ze niet meer terug en toen de dijken eenmaal gedicht waren kon ze geen kant op.

Edam

De mensen die over het meer voeren merkten haar op en namen het schepsel mee naar Edam. Hier haalden ze al het wier van de meermin af, kamden haar haren en deden haar mooie mensenkleren aan. Ze probeerden met haar te praten, wat nog niet zo makkelijk was, en gaven haar menseneten waar ze duidelijk van genoot.

Machtig Haarlem

Intussen was iedereen natuurlijk erg nieuwsgierig geworden naar dat bijzondere zeewezen en als het even kon trok men naar Edam om het met eigen ogen te bekijken. Ook uit Haarlem kwam een hele groep belangstellenden. Haarlem was een machtige stad met invloed in de wijde omtrek en daar gedroegen die Haarlemse bezoekers zich dan ook naar. Nadat ze de prachtige zeemeermin hadden gezien vroegen ze aan de Edammers of ze haar mee naar huis konden nemen. Zo’n bijzonder schepsel behoorde natuurlijk meer toe aan een grote stad als Haarlem dan aan het kleine Edam. Dat begrepen ze toch ook wel? De Edammers waren erg verdrietig toen ze dit hoorden, maar konden niet anders dan haar meegeven.

Vrome vrouw

Met grote trots werd de zeevrouw door de stadspoort van Haarlem geleid. Ze leerde er een hoop: hoe ze moest spinnen, hoe ze moest schoonmaken. Jarenlang leefde ze tussen al die mensen, maar of ze ooit echt gelukkig werd op het land? Dat weten we niet. Ze bekeerde zich wel tot het Christendom en werd als een vrome vrouw op het kerkhof begraven.

In 2014 keerde de zeemeermin terug naar Haarlem, in de vorm van een standbeeld aan de Nieuwe Gracht.