Zespół parkowo – pałacowy o powierzchni ponad 100 hektarów to unikalny kompleks przyrodniczy, który został zaprojektowany przed 150 laty przez architekta krajobrazu Oskara Teicherta, jako oprawa krajobrazowa barokowo – klasycystycznego pałacu księżnej żagańskiej Doroty Talleyrand – Perigord. Osią parku jest rzeka Bóbr. Wraz z kanałem Młynowką rzeka dzieli park na trzy wzajemnie uzupełniające się części: Park Pałacowy na prawym brzegu Bobru i Młynówki, Na wyspie w widłach Bobru i Młynówki oraz Górny na lewym brzegu Bobru. Wśród drzew rosnących w Parku pojedynczo i w grupach, aż 47 z nich znajduje się w rejestrze pomników przyrody.
W czasie swojej świetności park zaliczany był do najwspanialszych założeń parkowych. O bogactwie jego układu kompozycyjnego stanowiły liczne miejsca widokowe, z których roztaczała się panorama poszczególnych fragmentów parku. Jesteśmy na wysokim brzegu Bobru, mniej więcej w miejscu dawniej zwanym Wzgórzem Birona, z którego roztacza się widok na park i na płynącą w dole rzekę.
Skrzyneczka to petka z logbookiem ukryta w większym maskowaniu.