De cache ligt NIET op bovenstaande coördinaat.
Arthur Francois Emile van Schendel behoort ongetwijfeld tot de meest bewonderde auteurs uit de eerste helft van de 20ste eeuw. Hij wordt op 5 maart 1874 in Batavia geboren, maar de familie verhuist naar Nederland als Arthur ongeveer 5 jaar oud is. Arthur van Schendel volgt enkele jaren de Toneelschool te Amsterdam, studeert MO-Engels, en geeft later enkele jaren les aan verschillende 'grammar schools' in Engeland. Na drie jaar huwelijk verloor Van Schendel zijn eerste vrouw; hij hertrouwde in 1908, vestigde zich als literator eerst te Ede en in 1920 verhuist hij naar Sestri Levante, Italië, tot 1945.
Na de bevrijding van Italië ging Van Schendel de straat op en kreeg daar een hersenbloeding. Vanaf dat moment was hij gedeeltelijk verlamd. Hij werd naar Nederland vervoerd, maar bleef sukkelen met zijn gezondheid en overleed in 1946 te Amsterdam.
Zijn debuut “Drogon” (1896) wordt begroet als reactie op het naturalisme, en gezien als grondslag van de neo-romantische literatuur. Hij wordt beroemd door “Een zwerver verliefd” in 1904, in 1907 gevolgd door “Een zwerver verdwaald”. “Het fregatschip Johanna Maria” dateert uit zijn zgn. Hollandse periode, en luidt een stijlversobering in. Het schip draagt op de scheg de zinspreuk: "Nil desperandum" (wanhoop niet). Het tragische lot van de romantische eenling is een thema, dat in een aantal van zijn romans een rol speelt. Daar komt bijv. in “De grauwe vogels” (1937) een algemeen schuldbesef bij. Hoewel de hoofdmotieven hetzelfde blijven, is “De wereld een dansfeest” (1938) mede door de compositie als raamvertelling een veel lichter werk.
In 1938 werd Van Schendel door drie hoogleraren Nederlandse letterkunde officieel voorgedragen voor de Nobelprijs voor Literatuur. Postuum werd Arthur van Schendel de eerste P.C. Hooftprijs (1947) toegekend voor zijn proza. Zijn boeken stonden op de boekenlijst van menige middelbare scholier, en daardoor zijn veel uittreksels en samenvattingen te vinden op internet.
Er is ook een prachtige oude driemastschoener genaamd Nil Desperandum. Gebouwd in 1894 als 'klipper', werd het voornamelijk gebruikt om goederen over de meren, kustwateren, kanalen en rivieren te vervoeren. De goederen werden in bulk vervoerd, zoals aardappelen, turf of kolen. Door het groeiende belang van het wegvervoer (na WO II) zijn veel schepen gedoemd tot de schroothoop en is het grootste deel van de eens zo gigantische vloot nu voor altijd verloren. In de afgelopen dertig jaar zijn veel van de overgebleven casco's herontdekt en gerenoveerd. Sommige werden in hun oorspronkelijke schoonheid hersteld en zijn te bewonderen in museumhavens (bijvoorbeeld in Amsterdam). Velen werden echter omgezet in comfortabele, milieuvriendelijke middelen om betalende gasten te vervoeren. Oude tijden herleven en opnieuw sieren deze gracieuze schepen de Nederlandse wateren, die de traditie van Nederland als varende natie voortzetten. Rond 1990 werd de Nil Desperandum verbouwd tot luxe zeilschip.
Zoek antwoorden op de volgende vragen:
Hoe heet de hoofdpersoon in “Het fregatschip Johanna Maria” (voor- en achternaam, woordwaarde)? = x
Hoe heet de eerste kapitein van de Johanna Maria (voor- en achternaam, woordwaarde)? = y
Cache: N + x ; E + y
NIET DE TUIN OF OPRIT BETREDEN. De bewoner is op de hoogte, maar heeft er verder niets mee te maken.