Hond MAX bleef voor de slagerswinkel liggen wachten op zijn baasjes die nooit meer thuiskwamen.
Aan de Voorstraat in Spijkenisse ligt 80 jaar geleden een herdershond op de stoep voor een slagerswinkel. De trouwe Max wacht voor de deur op zijn baasjes, die net zijn vertrokken. Tevergeefs, want het gezin Levie is weggevoerd door de Duitse bezetter. Ze komen nooit meer thuis. Nu, 80 jaar later, is hond Max terug op de stoep voor de deur. Een bronzen beeld van de hond herinnert aan de Joodse slachtoffers die de deur uitstapten en niet meer thuiskwamen.
Het gezin Levie bestaat uit vader Salomon (1893-1943), moeder Mina (1886-1942), zoon Charles (1927-1943), dochter Elly (1931-1942) en tante Jaantje (1864-1942). Salomon is veehandelaar en heeft een slagerij aan destijds de Voorstraat 220. De nummering van de panden is veranderd, het pand heeft nu nummer 14a. De familie woont boven de slagerij.
Salomon en Mina zitten op een zangkoor. Zoon Charles gaat naar de middelbare school in Hellevoetsluis en speelt trompet bij de harmonie in Spijkenisse. Dochter Elly gaat naar de lagere school in Spijkenisse. Max is de hond van de familie.
Max samen met Charles en Elly Levie in 1942
In de avond van 27 oktober 1942 staat de politie voor de deur in de Voorstraat. Het gezin krijgt te horen zich klaar te moeten maken voor transport naar Duitsland. De volgende dag moeten de vijf vanuit Spijkenisse naar Loods 24 in Rotterdam.
Loods 24 is de plek waarvandaan Joden uit Rotterdam en de Zuidhollandse Eilanden met de trein naar Westerbork worden gebracht. Het is niet zeker hoe de familie Levie van Spijkenisse naar Loods 24 is gegaan. Ze zouden via het stationnetje van Spijkenisse gegaan kunnen zijn, maar het kan ook dat ze met een Duitse legertruck naar Hoogvliet zijn gebracht om daarvandaan met de stoomtram naar Rotterdam-Zuid te gaan.
Hoe dan ook, het gezin moet huis en haard achterlaten. Hond Max blijft achter in Spijkenisse, hij is waarschijnlijk de dag ervoor ondergebracht bij een kolenboer in de buurt. Elke dag gaat hij terug naar de Voorstraat, hij doolt dagenlang door Spijkenisse, jankend en zoekend, wachtend op de terugkeer van zijn baasjes
Zijn baasjes zullen niet terugkomen. Acht dagen nadat ze uit Spijkenisse zijn vertrokken, worden moeder Mina, dochter Elly en tante Jaantje in Auschwitz vermoord. Vanuit Westerbork zijn ze op transport naar het vernietigingskamp in Polen gezet. Direct bij aankomst worden de drie op 5 november 1942 omgebracht.
Vader Salomon en zoon Charles zitten in dezelfde trein vanuit Westerbork, maar moeten eerder uitstappen, bij Cosul. Ze hebben geen afscheid van elkaar kunnen nemen, ze werden met grof geweld die trein uit geslagen, net als alle mannen van 15 tot 50 jaar. De dan 50-jarige Salomon en 15-jarige Charles komen terecht in een werkkamp. Ze sterven allebei door uitputting in maart 1943.
Max ziet zijn baasjes dus niet meer terug. Hoe lang de hond nog heeft geleefd, is niet duidelijk.
Door Max als bronzen beeld terug te brengen in de Voorstraat wordt het verhaal van de familie Levie en andere Joodse slachtoffers op Voorne-Putten levend houden. Max staat symbool voor alle Joodse slachtoffer uit de omgeving hier.
Via een QR-code achter het beeld komt Max tot leven op je scherm. In een animatie vertelt Max zelf zijn verhaal, op een voor kinderen begrijpelijke manier.
****************************************************************
Logvoorwaarde;
Maak een foto van jezelf bij het bronzen beeld van MAX.
Logs zonder foto zullen worden verwijderd. Vindt je het niet fijn om zelf op de foto te staan? Maak dan een foto van MAX met iets waar je geocachenaam op staat.
****************************************************************
Virtual Rewards 3.0 - 2022-2023
This Virtual Cache is part of a limited release of Virtuals created between March 1, 2022 and March 1, 2023. Only 4,000 cache owners were given the opportunity to hide a Virtual Cache. Learn more about Virtual Rewards 3.0 on the Geocaching Blog.