FRANÇAIS :
Ex-communié. J'ai été ex-communié et déclaré mort.
J'ai d’abord tenté de dissimuler ma maladie. Yselda, mon épouse, m’y aida au début. Elle me prépara des bains de plantes et m’enduit le visage de graisse de poule rôtie tout en me maudissant d'avoir vécu dans le vice et la tentation.
Malheureusement mon physique s’est rapidement dégradé et l’évidence était à lire sur mon visage, du moins, ce qu’il en restait. C’est Yselda, qui en se confiant au père Alleaume déclencha ma maudite destinée.
En guise d’examen, les médecins ont insérés une lame dans l’avant-bras pour couler un peu de sang dans un bol d’eau. Le verdict était sans appel : le sang est devenu noir. Il me paraissait pourtant bien vermeil. L’expression d’un espoir mal placé, sans doute.
Je reçus une tunique, une crécelle et un gobelet pour l’aumône. Ce sont mes seules possessions à présent.
On célébra ma mort, à l’église d’abord, au cimetière ensuite. C’est quand, à genoux dans une tombe, le père Alleaume me jetât par trois fois de la terre au visage que je vis Yselda, ma veuve s’écrouler. Elle n’aura jamais entendu l’ecclésiastique prononcer ces mots qui resteront à jamais gravés dans ma mémoire : “mon ami, tu es mort au monde”.
Il ne me reste plus rien à présent. Je n’ai plus de communauté, plus d’amis, plus d’enfant, plus d’Yselda. Abandonné de tous, je n’ai plus qu’un seul espoir : supplier ce Dieu qui m’a tout pris de me rendre la vie ! Je lui jurerai alors de reprendre ma vie en main et de vivre pieusement ! Il l’a permit à Lazare et à son propre fils, Jésus Christ ! Alors pourquoi pas à moi ?
Il me fallait trouver une église, un lieu saint qui me permettrait d’amplifier mon message à Dieu ! Malheureusement aucune paroisse ne me laisse plus pénétrer en son sain.
C’est après des jours d’errances que je trouva cette petite chapelle qui me permit de suivre l’office depuis l’extérieur.
J’y passe presque tout mon temps à présent. Les paroissiens me tolèrent et me donnent parfois même de quoi me sustenter. Mon calvaire touche à sa fin, je le sens, mais il me faut à présent reprendre mes prières.
Yselda, mon amour, si Dieu le veut nous serons bientôt réunis.
Pour loguer cette cache envoyez-moi vos réponses par messagerie :
1. De quelle maladie est atteint l'ex-communié ?
2. Comment peut-il suivre la célébration religieuse sans même entrer dans l'église ? Envoyez-moi une photo sur ma messagerie du dispositif mis en place pour permettre à l'ex-communié de suivre la messe.
Ne publiez pas de réponses dans vos logues svp. Vous pouvez bien entendu déjà loguer je reviendrais vers vous s'il y a un soucis.
NEDERLANDS :
Geëxcommuniceerd. Ik werd geëxcommuniceerd en doodverklaard.
Eerst probeerde ik mijn ziekte te verbergen. Yselda, mijn vrouw, hielp me eerst. Ze maakte kruidenbaden voor me klaar en smeerde mijn gezicht in met geroosterd kippenvet terwijl ze me vervloekte omdat ik in ondeugd en verleiding leefde.
Helaas, ging mijn fysiek snel achteruit en het bewijs was te zien op mijn gezicht, of tenminste wat er van over was. Het was Yselda die, door Vader Alleaume in vertrouwen te nemen, mijn vervloekte lot in gang zette.
Bij wijze van onderzoek staken de artsen een mes in mijn onderarm om een beetje bloed af te tappen in een kom met water. Het verdict was duidelijk: het bloed werd zwart. Het leek me vrij rozig. Een uiting van misplaatste hoop, ongetwijfeld.
Ik kreeg een tuniek, een rammelaar en een beker voor aalmoes. Dat zijn nu mijn enige bezittingen.
Mijn dood werd gevierd, eerst in de kerk, daarna op het kerkhof. Het was toen geknield in een graf, pater Alleaume drie keer aarde in mijn gezicht gooide, dat ik Yselda, mijn weduwe, zag instorten. Zij zal nooit de woorden van de pater gehoord hebben, die woorden die voor altijd in mijn geheugen gegrift zullen blijven: "mijn vriend, je bent dood voor de wereld".
Ik heb nu niets meer. Ik heb geen gemeenschap, geen vrienden, geen kind, geen Yselda. Door iedereen verlaten, heb ik nog maar één hoop: de God, die mij alles heeft afgenomen, smeken om mij mijn leven terug te geven! Ik zal hem dan zweren mijn leven weer ter hand te nemen en vroom te leven! Hij stond het toe aan Lazarus en aan zijn eigen zoon, Jezus Christus, waarom niet aan mij?
Ik moest een kerk vinden, een heilige plaats waar ik mijn boodschap aan God kon versterken! Helaas wilde geen enkele parochie me binnenlaten.
Na dagen van omzwervingen vond ik deze kleine kapel, waar ik de dienst van buitenaf kon volgen.
Daar breng ik nu bijna al mijn tijd door. De parochianen tolereren me en geven me soms zelfs te eten. Mijn beproeving loopt ten einde, ik voel het, maar nu moet ik mijn gebeden hervatten.
Yselda, mijn liefste, als God het wilt worden we binnenkort herenigd.
Als je deze cache wilt loggen stuur dan de antwoorden via mijn GC profiel :
1. Welke ziekte heeft de excommuniceerde man ?
2. Hoe kan hij dan de mis volgen zonder zelf in de kerk te zijn ? Stuur een photo van de 'opstelling' die dit mogelijk maakt.
Publiceer aub geen antwoord in je log. Succes !
Virtual Rewards 3.0 - 2022-2023
This Virtual Cache is part of a limited release of Virtuals created between March 1, 2022 and March 1, 2023. Only 4,000 cache owners were given the opportunity to hide a Virtual Cache. Learn more about Virtual Rewards 3.0 on the Geocaching Blog.