Spacer po Wzgórzach Trzebiesławickich to seria oprowadzająca po ścieżce przyrodniczo-leśnej stworzonej przez Nadleśnictwo Siewierz zatytułowanej „Wzgórza Trzebiesławickie”. Ścieżka prowadzi przez Las Recki, pola uprawne oraz łąki. Miejsce to jest wyjątkowe ponieważ owe lasy:
„składają się z kopulastych wzgórz z wapienia muszlowego i obniżeń terenowych wypełnionych utworami polodowcowymi”.
Ścieżka oznaczona jest 20 punktami z piktogramami, w pobliżu każdego z nich umieściliśmy skrytkę, a w ich listingach możecie w skrócie zapoznać się z informacjami, które Nadleśnictwo zawarło w swoim przewodniku.
Seria opracowana na podstawie https://siewierz.katowice.lasy.gov.pl/lesna-sciezka-wzgorza-trzebieslawickie#.Yd_rhGjMK03
Cała seria ma około 10 km.
Życzymy Wam udanego spaceru!
Spacer po Wzgórzach Trzebiesławickich #2
Typy siedliskowe lasu
Siedlisko to zespół czynników zewnętrznych, które decydują jaki typ lasu porasta dany teren. Najbardziej istotne są w tym przypadku klimat i gleba.
Siedliska możemy podzielić na dwa rodzaje:
1. Borowe – z ubogą glebą, którą porastać może sosna lub świerk (wtedy mamy do czynienia z borem), lub sosna z niewielkim udziałem dębu (jest to bór mieszany). Bory i bory mieszane stanowią 56% wszystkich lasów siedliskowych w Polsce.
2. Lasowe – gleba jest żyzna porastają ją lasy mieszane (złożone z sosny i dębu po równo, oraz niższego piętra - grabu), lub lasy (z przewagą dębu lub buku i jak poprzednio grabu).
Siedliska można też podzielić ze względu na wilgotność gleby na suche, świeże, wilgotne i bagienne.
Rolą leśników jest rozpoznanie sytuacji w których las jest niedostosowany do siedliska i odpowiednie przebudowanie go, tak by skład gatunkowy był odpowiednio dobrany do warunków zewnętrznych. Złe dobranie gatunków do danego siedliska spowoduje obumarcie roślin.
O keszu
Kesz to petka na kordach. Znajdziesz w niej logbook i coś do pisania.