Praza inaguruada en Maio de 1988, en honor ao tipógrafo e político ferrolán Pablo Iglesias Posse, fundador do Partido Socialista Obrero Español (PSOE) e da Unión Xeral de Traballadores (UXT).
Pablo Iglesias naceu en Ferrol, nunha familia humilde. Cando tiña 9 anos morreu seu pai, e emigrou a Madrid xunto á súa nai e ó seu irmán menor. Alí a súa nai vivía pedindo esmola, polo que debido á falla de fondos foi ingresado no hospicio de San Fernando, que abandonou ós 12 anos. Acabados os seus estudos primarios e de tipógrafo, entrou a traballar nunha imprenta á vez que asistía a clases nocturnas de francés pagadas por el mesmo.
Durante o Sexenio Revolucionario (1869-1875) asistíu a unha serie de charlas en Madrid, entrando a formar parte da sección de tipógrafos en 1870. Tras isto, comezou a sufrir persecucións e despedimentos por parte de distintas imprentas até que en 1874 conseguiu acceder á presidencia da Asociación Xeral da Arte de Imprimir. Dende este posto comezou a preparar, na clandestinidade, un novo partido político de corte obreiro-socialista, que culminou o 2 de maio de 1879 coa fundación clandestina do PSOE na Casa Labra, xunto a 16 tipógrafos, 4 médicos, un doutor, dous xoieiros, un marmorista e un zapateiro.
En 1885, tras abandonar a presidencia da Asociación Xeral da Arte de Imprimir conseguiu o máximo posto na Federación Tipográfica Española. O 12 de maio de 1886 sae á luz o primeiro número de El Socialista, revista de corte obreiro-sindicalista fundada por el mesmo.
En 1888 fundou a Unión Xeral de Traballadores (UXT) , e en 1890 encabezou a primeira manifestación do 1 de Maio en España, na que se esixía a xornada laboral de 8 horas e o cesamento do emprego de nenos en actividades laborais. Tamén nese ano celebrou o II Congreso do PSOE, no que se decidiu participar nas eleccións como partido republicano de corte obreiro-socialista.
En 1908 fundou a Casa do Pobo de Madrid, en 1909 foi detido ilegalmente e en 1910 foi o primeriro deputado do PSOE da historia no Parlamento Español.
En 1919 cesou parcialmente das súas obrigacións políticas por mor dunha pulmonía e unha saúde cada vez máis resentida.