De Sint-Nicolaascache
⛪ Informatie (met dank aan Hervormd Benschop)
De Sint-Nicolaaskerk in Benschop heeft een complexe bouwgeschiedenis. Tussen 1200 en 1250 legden bouwlieden de fundering voor de toren en het schip met een driebeukige vorm. In de veertiende eeuw werden het koor en dwarsschip toegevoegd, waardoor een kruiskerk ontstond. Vanaf 1450 werd de toren verhoogd en onderging het schip verschillende verbouwingen, waardoor het éénbeukig werd met de vorm van een pseudo-basiliek.
De Reformatie in 1578 bracht veranderingen, waarbij de kerk het altaar, beelden en orgel verloor. Ondanks deze veranderingen bleven de Rooms-katholieken de kerk tot 1640 bezoeken. De erediensten veranderden geleidelijk. Priester Heer Joris van IJsselstein betreurde het verlies van katholieke goederen, en het kerkzilver werd uiteindelijk in beslag genomen door Prins Willem I van Oranje.
De zeeheld A.F. van Zijll, begraven in de grafkelder onder het koor, kreeg in 1901 een gerestaureerd monument boven de ingang van de kerk. Herstelwerkzaamheden vonden plaats sinds de 16e eeuw, met een uitgebreide restauratie in 1956. Het schip en koor werden gerenoveerd, de toren en het kerkgebouw werden hersteld, en een consistoriekamer werd herbouwd op oude fundamenten. In 1976-1978 onderging de toren de laatste restauratie, en in 2011 werd het voegwerk van de toren gerestaureerd.