De oprichting van H.S.V. DUNO
DUNO is eigenlijk al een oude eerbiedwaardige Haagse dame, een dame die op 24 november 1923 het levenslicht zag. Toch gaat de geschiedenis van DUNO eigenlijk nog iets verder terug, want voor 1923 bestond er al een vereniging die luisterde naar de fraaie naam TOGO. En nee, die naam had niets met een Afrikaans land te maken, maar stond voor Tot Ons Genoegen Opgericht. Echt genoegelijk was het blijkbaar bij TOGO niet, want een zestiental jonge heren was het niet met de gang van zaken binnen die vereniging eens en besloot zelfstandig verder te gaan onder de naam Duinoord. En we weten het natuurlijk allemaal: later moest die naam worden aangepast, omdat er een paar jaar eerder al een vereniging met dezelfde naam was opgericht. De oplossing was overigens simpel, men liet gewoon een paar letters weg en zo werd Duinoord DUNO.
Tegenwoordig noemen we het weglaten van een paar letters in een woord ‘turbotaal’ (bijvoorbeeld aso, brabo en afko). DUNO had dus al vroeg de turbo uitgevonden en dat hielp zeker mee om vaart in de ontwikkeling van de club te krijgen. Jazeker, de beginjaren verliepen moeizaam, maar dankzij het kordate optreden van ene Piet Nieuwenhuijsen bleef DUNO bestaan, al zakte de korfbalafdeling die DUNO rijk was na een aantal jaren helaas wel door de mand.
Een jaar buiten H.V.B.-verband maar met de korfbalafdeling wel in de H.K.B. deed bij DUNO wonderen want de toevoer van nieuwe leden bleef maar aanhouden. In seizoen 1926-1927 werd DUNO, na de mooie prestatie van het eerste elftal in de H.V.B.-bekerwedstrijden nadat men weer was toegetreden tot de H.V.B. , ingedeeld in de 2e Klasse H.V.B. In 1927 werd tevens de aanstoot gegeven tot de oprichting van een Junioren (adspiranten) afdeling. Op 15 januari 1927 sloot de Indische jongensclub "Achilles" met haar 26 leden zich bij DUNO aan en in april 1927 had de club al 40 junioren. In 1928 werd op een Jaarvergadering de afdeling korfbal bij DUNO ontbonden, een stukje vereniging verviel hiermee.