Werelderfgoed

Nederland is een waterland. Wij doen veel met, in en op het water. Het water kan zelfs gebruikt worden tegen de vijand. 
De verdedigingslinie is dan een Noord-Zuid-linie die onder water wordt gezet, inunderen heet dat.

De linie, gebouwd tussen 1815 en 1940, bestaat uit een netwerk van forten, dijken, sluizen, gemalen, kanalen en inundatiepolders. Het is ontwikkeld dankzij de speciale kennis van waterbouwkunde voor defensiedoeleinden die de Nederlanders al sinds de 16e eeuw bezitten en toepassen.

Zie rechts een kaart van de Nieuwe Hollandse Waterlinie (CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=3186348)

In 2021 is de Nieuwe Hollandse Waterlinie op de werelderfgoedlijst van Unesco geplaatst in een combinatie met de Stelling van Amsterdam.

Op die dag is ook de Romeinse Limes (noordgrens van het Romeinse Rijk) op de lijst geplaatst. De wijk Lunetten ligt daarmee op het kruispunt van werelderfgoedlijnen.

Monument

In november 2021 werd op het Talud van de A12 een kunstwerk onthuld bestaande uit 1814 kokers. De buizen stellen een sluis voor. Het monument is een ontwerp van kunstenaarsduo Gijs Van Varenbergh.

Zie een film op Youtube over het monument. (https://www.youtube.com/watch?v=8jxaBivQlyM)
De cache is geplaatst met toestemming van Staatsbosbeheer