Stary most na Drwęcy.
Obecnie łączy toruńską dzielnicę Kaszczorek z podmiejską wsią Złotoria. Wybudowano go w 1893 roku a oficjalne otwarcie miało miejsce 16 grudnia. Pierwotne była to konstrukcja drewniana. Do momentu wybudowania tego mostu przeprawę na ważnym trakcie handlowym wiodącym przez Kaszczorek i Złotorię ku Warszawie, obsługiwał prom. Nie dziwi więc, że otwarcie spotkało się z wielkim entuzjazmem a gazety podkreślały, że przeprawa wpłynie bardzo korzystnie na rozwój terenów położonych przy rosyjskiej granicy.
Dość szybko okazało się jednak, że most trzeba zbudować praktycznie od nowa, pięć lat po otwarciu przeprawa przeszła pierwszy kapitalny remont. Kolejny został przeprowadzony w roku 1914, wtedy to niektóre elementy drewniane zastąpiono stalowymi. W takiej formie most służył przez dwanaście lat. W roku 1926 został zbudowany praktycznie od nowa. Po kolejnych 13 latach, w trakcie kampanii wrześniowej został wysadziny przez oddział saperów polskiej Armii „Pomorze".
Przeprawę odbudowały władze niemieckie w latach 1940–1941.
Most funkcje drogowe pełnił do lat 70. XX wieku, kiedy w niewielkiej odległości 400m w dół rzeki wybudowano nowy most betonowy.
W latach 90 na czas remontu nowej przeprawy zabytkowy most stalowo-drewniany przejął funkcje drogowe dla pojazdów osobowych z dopuszczalną masią całkowitą do 3,5 tony.
Obecnie na podporach (dwóch żelbetowych w nurcie rzeki oraz dwóch stalowych na rzecznej skarpie) i stalowych przęsłach ułożona jest drewniana nadbudowa. Most jest aktualnie użytkowany jako kładka dla pieszych i rowerów – biegnie nim rowerowa trasa turystyczna