- Dzień dobry.
- O, dzień dobry Sebastianie. Co Cię dzisiaj do mnie sprowadza?
- Panie Doktorze. Bardzo mnie nurtuje pewne pytanie.
- Jeżeli tylko znam odpowiedź, to chętnie odpowiem.
- Czy umie Pan dodawać do siebie litery?
- Nauczyłem się czytać jak miałem cztery lata, jeżeli to masz na myśli.
- Po polsku?
- Tak?
- Uff, to dobrze!
- Spodziewałeś się innej odpowiedzi?
- Kto to wie Panie Doktorze, może jest Pan tylko taki wygadany, ale już literek Pan nie zna.
- Znam, Sebastian, znam.
- To bardzo dobrze, ale do rzeczy… Nie uwierzy Pan, schowałem dla Pana pewien pojemnik, w pewnym miejscu.
- No nie wierzę!
- Tak, tak, jeżeli Pan się pospieszy, to może Pan zabrać mały, papierowy, okazjonalny certyfikat.
- Ale powiesz mi jeszcze coś więcej?
- Oczywiście Panie Doktorze, proszę uważnie słuchać: Trzyma się magiczną siłą w stu pięćdziesięciu stopniach.
- Czy to jakieś zdanie z Dungeons & Dragons?
- Ha, nie, ale lubię różne gry i chyba nadałbym się na Mistrza Podziemi. Co Pan sądzi?
- Tak Sebastian, masz bujną wyobraźnię.
- Cieszę się, że się Panu podoba, bo teraz będzie więcej. Proszę teraz bardzo uważnie słuchać co mówię. Może Pan, Panie Doktorze nawet zanotować, żeby Panu nie umknęło.
- Dobry pomysł, zanotuję wszystko co powiesz.
- Mały troll goni elfa bez butów.
- Słucham? To mam zanotować?
- Tak!
- Ale o co chodzi? Dalej nic nie rozumiem…
- Już spieszę przedstawić wyjaśnienia. Troll to taki mitologiczny stwór. Właśnie ten troll goni, czyli biegnie za elfem. To też jest mitologiczna istota. Idąc dalej, elf nie ma butów. Czy mam to wyjaśnić?
- Nie, nie potrzeba Sebastian. To rozumiem, choć całości nie rozumiem.
- No oczywiście!
- Sebastian, zastanowię się spokojnie i zrozumiem. Kiedyś zrozumiem. Teraz wszystko zapisuję, żeby nie uciekło.
- Bardzo dobrze. Wszystko jest ważne oraz istotne.
- Wiem. Już dobrze znam te nasze rozmowy i szczerze mówiąc bardzo je lubię.
- To fantastycznie Panie Doktorze! Ukochany, najwspanialszy Panie Doktorze! Notuje Pan dalej? To świetnie! To jest szalenie ważne. To może wrócę do opowiadania? Co Pan na to? Zatem elf uciekł trollowi. Później spotkał na swojej drodze pewnego krasnoluda. Zostali najlepszymi przyjaciółmi. Lubi Pan zagadki Panie Doktorze? Będzie też zagadka. Pewnego dnia elf oraz krasnolud spotkali suma. Wie Pan, Panie Doktorze sum to jest taka ryba. Sum dał im pewną zagadkę. Zagadka była szalenie trudna. Powiedzmy, że na solidne cztery. Przyjaciele analizowali treść zagadki suma słowo po słowie. Liczyli na swój intelekt. Wreszcie wymyślili, dlaczego według suma osiem to sześć. Czy Pan wie dlaczego osiem to sześć? No, może Pan już przestać notować. Teraz!
- Hmmm, ciekawa historia. Trochę chaotyczna, ale ciekawa.
- Dziękuję Panie Doktorze. Starałem się.
- Pytałeś o zagadkę suma i czy znam rozwiązanie. Podpowiesz mi coś?
- Panie Doktorze, ma Pan wszystko zapisane. Może Pan liczyć na moje słowo.