W granicach dzielnicy centralnie położona jest Stara Praga, której większa część zabudowy pochodzi z początku XX wieku oraz okresu międzywojennego i jest rzadkim w stolicy zespołem dobrze zachowanej przedwojennej substancji miejskiej. Centralnym punktem dzielnicy jest plac Wileński, w okolicach którego znajduje się dworzec PKP Warszawa Wileńska, budynek b. Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych, cerkiew Świętej Równej Apostołom Marii Magdaleny, będąca cerkwią metropolitalną Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.
Osią dzielnicy i rejonu jest ulica Targowa, przy której znajduje się Bazar Różyckiego. Na starej Pradze mieści się również neogotycki kościół świętego Michała i świętego Floriana – katedra diecezji warszawsko-praskiej.
Stara Praga, z powodu niewielkich zniszczeń wojennych pełniąca w latach 40. XX wieku funkcje administracyjne, uległa później zaniedbaniu i była uważana za tzw. złą dzielnicę; z drugiej strony zachował się tu częściowo folklor warszawski. Ostatnio staje się ona miejscem coraz bardziej popularnym, wręcz modnym. W 2003 jedna z bardziej znanych praskich ulic, ulica Ząbkowska została uznana w plebiscycie Gazety Wyborczej za miejsce magiczne. W starych praskich kamienicach oraz opuszczonych murach fabryk powstają galerie, centra sztuki, a także pracownie autorskie.
Charakterystyczną dla starej Pragi ulicą pozostaje ulica Brzeska, zwłaszcza na odcinku od Ząbkowskiej do Kijowskiej.