Fósiles en Playa Villarino
La historia de Península Valdés a lo largo de millones de años, los cambios en su geografía, la evolución de las especies que habitaron en ella, se pueden deducir de las rocas y restos fósiles que se pueden observar al ingresar al Área Silvestre Protegida Península Valdés, Patrimonio de la Humanidad.
Esta historia comenzó aproximadamente 10.000.000 de años a.C., según lo relatan los afloramientos de rocas sedimentarias más antiguas de la Península Valdés, cuando el mar cubría esta zona y grandes extensiones de la Argentina continental. Puerto Madryn, Comodoro Rivadavia y otras localidades costeras de Chubut han quedado bajo el agua en ese momento.
Unos millones de años más tarde, cuando las aguas retrocedieron, el fondo del mar quedó expuesto a la luz solar de varias especies de invertebrados que no pudieron migrar quedando con ello condenadas a la muerte. Observa los acantilados y descubre las huellas de tal extinción masiva.
Fósiles en Playa Villarino
Los fósiles son todos los restos y huellas de plantas y animales que se conservan en las rocas. Aunque comúnmente se piensa, los fósiles no tienen por qué estar "petrificados". De hecho, muchos fósiles no están fosilizados. Incluso de rocas muy antiguas se conocen restos fósiles que apenas han cambiado. Además, muchos piensan que los fósiles son siempre muy antiguos. Esto tampoco es correcto. Se conocen muchos fósiles muy jóvenes, originarios de una época en la que ya había humanos en la Tierra.
La paleontología es el estudio de los fósiles: su edad, método de formación y significado evolutivo. Los ejemplares generalmente se consideran fósiles si tienen más de 10.000 años. Los fósiles más antiguos tienen entre 3.480 y 4.100 millones de años. La observación en el siglo XIX de que ciertos fósiles estaban asociados con ciertas capas de roca llevó al reconocimiento de una escala de tiempo geológico y las edades relativas de diferentes fósiles. El desarrollo de técnicas de datación radiométrica a principios del siglo XX permitió a los científicos medir cuantitativamente la edad absoluta de las rocas y los fósiles que albergan.
Proceso de fosilización
A menudo se encuentran fósiles muy bien conservados en arcillas depositadas en aguas estancadas y anóxicas. Debido a la falta de oxígeno, las plantas se fosilizan especialmente bien en este entorno. Muy a menudo no toda la columna de agua está libre de oxígeno, sino sólo la parte inferior. Por lo tanto, dicha agua estratificada tiene un contenido normal de oxígeno en la capa superior. Los organismos mueren en la capa superior y luego se hunden hasta el fondo y terminan en un ambiente libre de oxígeno donde se conservan. Además, los organismos vivos pueden acabar involuntariamente en la capa anóxica inferior, provocando su muerte y fosilización. En un depósito de este tipo, los peces a veces se conservan hacinados, lo que indica asfixia.
Si un fósil de este tipo entra en un material tan cerrado, rápidamente pasa a formar parte de la capa terrestre en la que se encuentra. Con el paso de los milenios, se van añadiendo cada vez más capas de la tierra y el fósil se volverá cada vez más plano debido a la gran presión. En los dinosaurios del Triásico, los huesos todavía son bonitos y gruesos, pero en fósiles más antiguos, por ejemplo del Cámbrico, poco es reconocible de su hueso original. -intersección. De este modo, los fósiles se aplastan y se exprime toda el agua del cuerpo, que luego es absorbida por el suelo circundante. Posteriormente, a pesar de una buena conservación, la mayoría de las partes del cuerpo del fósil comienzan a descomponerse hasta que sólo quedan el esqueleto y, a veces, algunas plumas. En el caso de fósiles relativamente antiguos (en comparación con los de los mamíferos), se va un paso más allá: los huesos también se descomponen y son sustituidos por minerales pétreos que muestran una clara huella del fósil. Estas huellas también se cuentan como fósiles.
Esto crea diferentes capas de la tierra, cada una con diferentes fósiles, y con cada capa más profunda que se alcanza, se excavan fósiles más antiguos y menos completos.
Los fósiles índice (también conocidos como fósiles guía, fósiles indicadores o fósiles de zona) son fósiles utilizados para definir e identificar períodos geológicos (o etapas faunísticas). Suponen que, aunque diferentes sedimentos pueden tener un aspecto diferente según las condiciones en las que fueron depositados, pueden contener restos del mismo tipo de fósiles. Cuanto más corto sea el rango temporal de las especies, con mayor precisión se podrán asociar entre sí los diferentes sedimentos. Por tanto, los fósiles de especies que evolucionan rápidamente son especialmente valiosos. Los mejores fósiles índice son comunes, fáciles de identificar a nivel de especie y tienen una amplia distribución; de lo contrario, es poco probable que se encuentren y reconozcan cualquiera de los sedimentos.
************* Tareas de registro: *************
Responda las preguntas a continuación y envíeme sus respuestas a través del centro de mensajes. ¡No incluyas respuestas en tu registro!
1: Mire atentamente la pared de roca/acantilado. Ves muchos fósiles. ¿Qué tipo de fósiles ves aquí? Usa esto para determinar la edad y el período geológico de la roca. Los diagramas del listado le ayudarán con esto.
2: ¿Cómo se llaman los fósiles que se utilizan para fechar una capa de roca?
3: Hay rocas en la playa. ¿Estos también tienen fósiles? Si es así, ¿qué fósiles puedes descubrir aquí? ¿Son las rocas diferentes del acantilado que acabas de estudiar?
4: Tome una foto de usted mismo o de su GPS u otro artículo personal en el lugar. Coloque esta foto con su registro.
¡Tenga en cuenta que la extracción de fósiles de la Península Valdés está estrictamente prohibida! (bajo la ley 3559)
Si ha registrado correctamente el caché, puede colocar el banner a continuación en su perfil.
<a href="https://www.geocaching.com/geocache/GCAHHKB_Fossils_at_Playa_Villarino"><img src="https://img.geocaching.com/cache/large/159afc25-f294-4e75-91e4-2d3def611f5f.jpg"></a>
Fossils at Playa Villarino
The history of Valdes Peninsula over millions of years, the changes in its geography, the evolution of the species that lived in it, can be deducted from the rocks and fossil remains to be seen when entering Peninsula Valdes Wildlife Protected Area, a World Heritage.
This history started approximately 10.000.000 years B.C., as told by the oldest sedimentary rock outcrops in Valdes Peninsula, when the sea covered this area and large expanses of continental Argentina. Puerto Madryn, Comodoro Rivadavia and other coastal towns of Chubut have been under water at that time.
A few million years later, when the waters receded, the sea bottom was exposed to the sunlight several invertebrate species that could not migrate being thereby doomed to death. Watch the cliffs and discover the traces of such mass extinction.
Fossils at Playa Villarino
Fossils are all remains and traces of plants and animals that are preserved in rocks. Although commonly thought, fossils do not have to be 'petrified'. Indeed, many fossils are not fossilized. Even from very old rocks, fossil remains are known that have hardly changed. Furthermore, many think that fossils are always very old. This is also not correct. Many very young fossils are known, originating in a period when people were already on earth.
Paleontology is the study of fossils: their age, method of formation and evolutionary significance. Specimens are generally considered fossils if they are more than 10,000 years old. The oldest fossils are about 3.48 billion years old to 4.1 billion years old. The observation in the 19th century that certain fossils were associated with certain rock layers led to the recognition of a geological time scale and the relative ages of different fossils. The development of radiometric dating techniques in the early 20th century allowed scientists to quantitatively measure the absolute age of rocks and the fossils they harbor.
Fossilization process
Very well preserved fossils are often found in clays deposited in stagnant, anoxic water. Due to the absence of oxygen, plants fossilize particularly well in this environment. Very often the entire water column is not oxygen-free, but only the lower part. Such stratified water therefore has a normal oxygen content in the top layer. Organisms die in the top layer and then sink to the bottom and end up in an oxygen-free environment where they are preserved. Furthermore, living organisms can unintentionally end up in the lower anoxic layer, causing them to die and fossilize. In such a deposit, fish are sometimes preserved in a cramped manner, which indicates suffocation.
If such a fossil comes into such an enclosing material, it quickly becomes part of the earth layer in which it is located. Over the millennia, more and more layers of the earth are added and the fossil will become increasingly flatter due to the great pressure. In dinosaurs from the Triassic, the bones are still nice and thick, but in older fossils from, for example, the Cambrian, little is recognizable from its original bone. -intersection. The fossils are thus pressed flat and all the body water is squeezed out, which is then absorbed by the surrounding soil. Afterwards, despite good conservation, most of the body parts of the fossil begin to decay until only the skeleton and sometimes a few feathers remain. With relatively (compared to including mammals) very old fossils, it goes one step further: the bones also decay and are replaced by stony minerals that show a clear imprint of the fossil. These prints are also counted as fossils.
This creates different layers of the earth, each with different fossils, and with each deeper layer that is reached, older and less complete fossils are excavated.
Index fossils (also known as guide fossils, indicator fossils, or zone fossils) are fossils used to define and identify geological periods (or faunal stages). They assume that although different sediments may look different depending on the conditions under which they were deposited, they may contain the remains of the same type of fossils. The shorter the temporal range of the species, the more accurately different sediments can be associated with each other. Therefore, the fossils of rapidly evolving species are particularly valuable. The best index fossils are common, easily identified to species level, and have a broad distribution – otherwise either sediment is unlikely to be found and recognized.
************* The tasks for logging *************
Answer the questions below and send your answers to me via the message center. Do not include answers in your log!
1: Look at the rock wall/cliff. You see many fossils. What type of fossils do you see here and use this to determine the age and geological period of the rock. The diagrams in the listing will help you with this.
2: What are the fossils called that are used to date a rock layer?
3: There are boulders on the beach. Do these also have fossils? If so, which fossils can you discover here? Are the boulders different from the cliff you just studied?
4: Take a photo of yourself or your GPS or other personal item on location. Place this photo with your log.
Note that the removal of fossils from the Valdes Peninsula is strictly prohibited! (under law 3559)
Once you have successfully logged the cache, you can place the banner below on your profile.
<a href="https://www.geocaching.com/geocache/GCAHHKB_Fossils_at_Playa_Villarino"><img src="https://img.geocaching.com/cache/large/159afc25-f294-4e75-91e4-2d3def611f5f.jpg"></a>
Fossielen bij Playa Villarino
De geschiedenis van het Valdes-schiereiland gedurende miljoenen jaren, de veranderingen in de geografie en de evolutie van de soorten die er leefden, kunnen worden afgeleid uit de rotsen en fossiele overblijfselen die te zien zijn bij het betreden van het Valdes Wildlife Protected Area, een werelderfgoed.
Deze geschiedenis begon ongeveer 10.000.000 jaar voor Christus, zoals blijkt uit de oudste sedimentaire gesteenten op het schiereiland Valdes, toen de zee dit gebied en grote uitgestrekte delen van het vasteland van Argentinië bedekte. Puerto Madryn, Comodoro Rivadavia en andere kustplaatsen van Chubut stonden op dat moment onder water.
Een paar miljoen jaar later, toen het water zich terugtrok, werd de zeebodem blootgesteld aan het zonlicht, verschillende ongewervelde soorten die niet konden migreren vonden daardoor de dood. Bekijk de kliffen en ontdek de sporen van een dergelijke massale uitsterving.
Fossielen bij Playa Villarino
Fossielen zijn allemaal overblijfselen en sporen van planten en dieren die in gesteenten bewaard zijn gebleven. Hoewel vaak wordt gedacht, hoeven fossielen niet ‘versteend’ te zijn. Veel fossielen zijn inderdaad niet gefossiliseerd. Zelfs van zeer oude gesteenten zijn fossiele resten bekend die nauwelijks veranderd zijn. Bovendien denken velen dat fossielen altijd heel oud zijn. Dit is ook niet correct. Er zijn veel zeer jonge fossielen bekend, afkomstig uit een periode dat er al mensen op aarde waren.
Paleontologie is de studie van fossielen: paleontologie kijkt oa naar hun leeftijd, vormingsmethode en evolutionaire betekenis. Exemplaren worden over het algemeen als fossielen beschouwd als ze meer dan 10.000 jaar oud zijn. De oudste fossielen zijn ongeveer 3,48 miljard jaar oud tot 4,1 miljard jaar oud. De waarneming in de 19e eeuw dat bepaalde fossielen in verband werden gebracht met bepaalde gesteentelagen leidde tot de erkenning van een geologische tijdschaal en de relatieve ouderdom van verschillende fossielen. Door de ontwikkeling van radiometrische dateringstechnieken aan het begin van de 20e eeuw konden wetenschappers de absolute leeftijd van gesteenten en de fossielen die ze herbergen kwantitatief meten.
Fossilisatie proces
Zeer goed bewaarde fossielen worden vaak gevonden in klei die is afgezet in stilstaand, anoxisch water. Door de afwezigheid van zuurstof fossieleren planten in deze omgeving bijzonder goed. Vaak is niet de gehele waterkolom zuurstofvrij, maar alleen het onderste gedeelte. Dergelijk gelaagd water heeft dus een normaal zuurstofgehalte in de toplaag. Organismen sterven in de bovenste laag en zinken vervolgens naar de bodem en komen in een zuurstofvrije omgeving terecht waar ze bewaard blijven. Bovendien kunnen levende organismen onbedoeld in de onderste anoxische laag terechtkomen, waardoor ze afsterven en fossielen vormen. In zo'n afzetting zijn vissen bewaard gebleven, wat duidt op verstikking.
Als zo’n fossiel in zo’n omsluitend materiaal terechtkomt, wordt het al snel onderdeel van de aardlaag waarin het zich bevindt. In de loop van de millennia komen er steeds meer lagen van de aarde bij en zal het fossiel door de grote druk steeds vlakker worden. Bij dinosaurussen uit het Trias zijn de botten nog lekker dik, maar bij oudere fossielen uit bijvoorbeeld het Cambrium is weinig meer herkenbaar aan het originele bot. Door de grote druk worden de fossielen platgedrukt en wordt al het lichaamswater eruit geperst, dat vervolgens door de omringende bodem wordt opgenomen. Daarna beginnen, ondanks een goede conservering, de meeste lichaamsdelen van het fossiel te vergaan totdat alleen het skelet en soms enkele veren overblijven. Bij relatief (in vergelijking met zoogdieren) zeer oude fossielen gaat het nog een stap verder: ook de botten vergaan en worden vervangen door steenachtige mineralen die een duidelijke afdruk van het fossiel laten zien. Ook deze prenten worden tot de fossielen gerekend.
Hierdoor ontstaan verschillende lagen van de aarde, elk met verschillende fossielen, en met elke diepere laag die wordt bereikt, worden oudere en minder complete fossielen opgegraven.
Indexfossielen (ook bekend als gidsfossielen, indicatorfossielen of zonefossielen) zijn fossielen die worden gebruikt om geologische perioden (of faunastadia) te definiëren en te identificeren. Ze gaan ervan uit dat, hoewel verschillende sedimenten er verschillend uit kunnen zien, afhankelijk van de omstandigheden waaronder ze zijn afgezet, ze de overblijfselen van hetzelfde type fossielen kunnen bevatten. Hoe korter het tijdsbereik van de soort, hoe nauwkeuriger verschillende sedimenten met elkaar kunnen worden geassocieerd. Daarom zijn de fossielen van snel evoluerende soorten bijzonder waardevol. De beste indexfossielen zijn gebruikelijk, gemakkelijk te identificeren tot op soortniveau, en hebben een brede verspreiding – anders is het onwaarschijnlijk dat beide sedimenten worden gevonden en herkend.
****************Logvoorwaarden****************
Beantwoord onderstaande vragen en stuur je antwoorden via het berichtencentrum naar mij toe. Vermeld geen antwoorden in je log!
1: Bekijk de rotswand/klif aandachtig. Je ziet vele fossielen. Welke soort fossielen zie je hier en bepaal aan de hand daarvan de leeftijd en geologisch tijdperk van het gesteente. De schema's in de listing helpen je hierbij.
2: Hoe noemt men de fossielen die gebruikt worden om een gesteentelaag te dateren?
3: Op het strand liggen rotsblokken. Hebben deze ook fossielen? Zo ja welke fossielen kun je hier ontdekken? Zijn de rotsblokken anders als de klifwand die je net bestudeerd hebt?
4: Maak een foto van jezelf of je GPS of ander persoonlijk item op locatie. Plaats deze foto bij je log.
Waarschuwing! Het verwijderen van fossielen van het schiereiland Valdes is ten strengste verboden! (volgens wet 3559)
Als u de cache succesvol heeft gelogd mag u onderstaande banner op uw profiel plaatsen.
<a href="https://www.geocaching.com/geocache/GCAHHKB_Fossils_at_Playa_Villarino"><img src="https://img.geocaching.com/cache/large/159afc25-f294-4e75-91e4-2d3def611f5f.jpg"></a>
Bronvermelding:
Source:
I got information for this earth cache from the visitors center at Peninsula Valdes, the interpretive signs at Peninsula Valdes and internet (Wikipedia)
Translated from Dutch to Spanish and English with Google Translate