Afval door de eeuwen heen
Gedurende het grootste deel van de geschiedenis was de hoeveelheid afval die door mensen werd gegenereerd onbeduidend vanwege de lage bevolkingsdichtheid. Bovendien bestond het afval toen voornamelijk uit as en biologisch afbreekbaar materiaal. Dit had minimale impact op het milieu. Gereedschap gemaakt van hout of metaal werd over het algemeen hergebruikt of doorgegeven van generatie op generatie.
Volgens de stadsrekening van Antwerpen van 1401 was er al een ambtenaar, genaamd de slykmyder, belast met het schoonhouden van de markten en de bruggen. Ook de inwoners dienen dan regelmatig hun straat schoon te maken en het afval naar een terrein buiten de stad te brengen. Midden 15e eeuw wordt het recht om huisvuil op te halen verpacht door de magistraat. Beerputten werden regelmatig leeggeschept. In de Noordelijke Nederlanden werd het vuil per schip naar het boerenland vervoerd, deels vanwege de voedingsstoffen, maar grotendeels om het land op te hogen.
Sinds de industriële revolutie is de hoeveelheid en diversiteit van het afval enorm toegenomen. Daarnaast nam het aandeel schadelijk tot zeer schadelijke stoffen flink toe. Het overschot belandt voortaan op vuilnisbelten, die tot aanzienlijke hoogte reiken. Zo is het hoogste punt van Drente op de VAMberg, waar decennialang vanuit heel Nederland treinen heen reden. Inmiddels is er al een aantal maal het NK Wielrennen gehouden op een speciaal aangelegde kasseistrook.
Schoteroog
Gedurende een aantal decennia was Schoteroog een gemeentelijke stortplaats. Na sluiting in 1998 heeft Afvalzorg de locatie gesaneerd, veilig afgewerkt en heringericht tot een recreatiegebied. Een viertal windmolens zorgden voor groene energie, maar staan inmiddels al bijna 10 jaar stil; recent zijn plannen ontwikkeld voor 2 nieuwe molens van bijna 100 meter hoog. Bovendien wordt het stortgas van deze voormalige stortlocatie gereinigd en opgewaardeerd naar schoon gas van aardgaskwaliteit voor de naastgelegen waterzuivering. In 2020 zijn de eerste plannen gemaakt voor een zonneweide op de locatie.
Waterbeheer
Het overkoepelend waterbeheer rond Haarlem is al bijna 1000 jaar in handen van het Hoogheemraadschap van Rijnland. Na het dichtslibben van de Rijnmond bij Katwijk in de 12e eeuw werd gezocht naar alternatieve afwateringsmogelijkheden. Deze werden gevonden door afwateringen naar het noorden te graven, zodat het water uit de veengebieden in de omgeving van Leiden naar het noorden, via het Leidsche Meer en het Oude Haarlemmermeer kon worden afgevoerd.
Via uitwateringssluizen van het Spaarne in de Spaarndammerdijk met Kolksluis bij Spaarndam, en later ook via Halfweg, stroomde het water in het IJ, vanaf 1876, het Noordzeekanaal. In de 19e eeuw kwamen er ook uitwateringen bij Katwijk en Gouda. Bij de vier uitwateringssluizen verrezen ook stoomgemalen om de afwatering te verbeteren. Het Haarlemmermeer, drooggemaakt in 1852, vormde het hart van de Rijnlandse boezem.
Waterzuivering
Haarlem Waarderpolder is ook de grootste afvalwaterzuiveringsinstallatie (awzi) van Rijnland. Hier wordt het afvalwater behandeld van zo’n 224.000 huishoudens en bedrijven uit Haarlem, Spaarndam, Zandvoort, Aerdenhout en Bloemendaal. Het algemeen bestuur koos in 2020 voor vernieuwing in plaats van renovatie, onder andere omdat renovatie op langere termijn duurder zou uitpakken en meer risico’s met zich mee zou brengen.
De wandeling
Dit is een wandeling of fietstocht van een kilometer of 3 over Schoteroog om via een aantal waypoints met vragen de eindlocatie te bepalen.
De formule voor de eindlocatie is: N 52 (C+D).FBA E 004 (K*H).(J-I)G*(A+B-D)