|
|
|
Oma was... een Non
Dit is de vijfde van een aantal caches met hetzelfde thema: een voorouder met een oud of een niet alledaags beroep. Het zijn los van elkaar staande caches, verspreid over Amsterdam; er hoort geen bonus bij. De caches met dit thema zijn:
1.  Opa was... een Viking (GC9DGNJ) (gearchiveerd).
2.  Opa was... een Schotse soldaat (GC9DPKE) (gearchiveerd).
3. Opa was... een Scheepstimmerman (GC9E02B).
4.  Opa was... een Koperslager (GC9XW5C) (gearchiveerd).
5. Oma was... een Non (GCAQHJ0).
Deze keer betreft het een cache die gaat over een oma met een bijzonder beroep, namelijk Waldrada van Lotharingen, die leefde van ca. 840 tot 869 na Christus. Waldrada was namelijk een non, maar eerder was zij een koningin en de moeder van vier kinderen. Niet een gebruikelijke combinatie.
|
|
Grandma was... a Nun
This is the fifth of a number of caches with the same theme: an ancestor with an old or unusual profession. They are separate caches, spread across Amsterdam; there is no bonus involved.
The caches with this theme are:
1. Grandpa was... a Viking (GC9DGNJ) (archived).
2. Grandpa was... a Scottish soldier (GC9DPKE) (archived).
3. Grandpa was... a Ships carpenter (GC9E02B).
4. Grandpa was... a Coppersmith (GC9XW5C) (archived).
5. Grandma was... a Nun (GCAQHJ0).
This time it concerns a cache that is about a grandmother with a special profession, namely Waldrada of Lotharingia, who lived from approximately 840 to 869 AD. Waldrada was a nun, but previously she was a queen and the mother of four. Not a very usual combination.
|
|
Waldrada van Lotharingen
|
|
Waldrada of Lotharingia, together with her husband King Lothair II
|
|
Lotharingen is een voormalige regio in het noordoosten van Frankrijk, gelegen ten zuiden van het Groothertogdom Luxemburg en de Belgische provincie Luxemburg. Het bevatte de Franse departementen Meurthe-et-Moselle, Meuse, Moselle en Vosges, met als belangrijkste steden Nancy en Metz. De regio werd echter bij een regionale herindeling per 1 januari 2016 opgeheven.
Oorspronkelijk maakte Lotharingen deel uit van Midden-Francië, ook genoemd het Rijk van Lotharius, met keizer Lotharius I aan het hoofd. Hij was de kleinzoon van Karel de Grote. Na het overlijden van Lotharius I in het jaar 855 werd Midden-Francië verdeeld onder zijn drie zoons. Dit werd vastgelegd met het Verdrag van Prüm. Het noordelijk deel van Lotharingen kwam toe aan zijn middelste zoon Lotharius II en omvatte de Nederlanden, Frans-Lotharingen en de Elzas. De verdeling had tot gevolg dat Lotharingen een koninkrijk werd en Lotharius II werd koning. Na die verdeling trouwde Lotharius II met Theutberga van Arles. Maar het huwelijk bleef kinderloos. Lotharius II wilde daarom scheiden van Theutberga, maar kreeg daarvoor geen toestemming van Paus Nicolaas I. Lotharius II wilde trouwen met zijn minnares Waldrada van Wormsgau, de dochter van Walagon van Wormsgau en zijn vrouw Ida, een adellijke familie uit het Rijnland, met wie hij al enkele kinderen had. Met toestemming van de bisschoppen van Keulen en Trier mocht Lotharius II toch scheiden, waarna hij kon trouwen met Waldrada. Zij trouwden echter niet voor de kerk, want daarvoor was wel degelijk toestemming nodig van de Paus. Toch werd Waldrada tot koningin gekroond.
|
|
Lotharingia (or: Lorraine) is a former region in northeastern France, located south of the Grand Duchy of Luxembourg and the Belgian province of Luxembourg. It contained the French departments of Meurthe-et-Moselle, Meuse, Moselle and Vosges, with the main cities being Nancy and Metz. However, the region was dissolved as a result of a regional reorganization on January 1, 2016.
Originally, Lotharingia was part of Middle Francia, also called the Empire of Lothair, headed by Emperor Lothair I. He was the grandson of Charlemagne. After the death of Lothair I in the year 855, Middle Francia was divided among his three sons. This was established with the Treaty of Prüm. The northern part of Lorraine belonged to his middle son Lothair II and included the Netherlands, French Lorraine and Alsace. The division resulted in Lorraine becoming a kingdom and Lothair II became king. After that partition, Lothair II married Theutberga of Arles. But the marriage remained childless. Lothair II therefore wanted to marry his mistress Waldrada of Wormsgau, the daughter of Walagon of Wormsgau and his wife Ida, a noble family from the Rhineland, with whom he already had several children. With the permission of the bishops of Cologne and Trier, Lothair II was allowed to divorce, after which he could marry Waldrada. However, they did not get married in church, because that required permission from the Pope. Nevertheless, Waldrada was crowned queen.
|
|
|
|
In het jaar 869 reisde Lotharius II naar Rome om zijn zaak te bepleiten bij de nieuwe Paus Hadrianus II. Die stond uiteindelijk toe dat Lotharius van Theutberga kon scheiden en daardoor zou zijn verhouding met Waldrada en de vier kinderen die zij hadden, kunnen worden erkend. Lotharius stierf echter op de weg terug aan malaria, samen met een groot deel van zijn gevolg. Hij werd slechts 34 jaar oud. Zijn kinderen werden vervolgens onwettig verklaard en zijn koninkrijk werd verdeeld bij het Verdrag van Meerssen.
|
|
In the year 869, Lothair II traveled to Rome to plead his case with the new Pope Hadrian II. The Pope eventually allowed Lothair to divorce Theutberga and thus his relationship with Waldrada and the four children they had could be acknowledged. However, on the way back, Lothair died of malaria, along with a large part of his entourage. He was only 34 years old. His children were subsequently declared illegitimate and his kingdom was divided by the Treaty of Meerssen.
|
|
Na de dood van Lotharius II trok Waldrada zich terug in de Abdij van Remiremont in de Vogezen, waar zij intrad als non en daar tot aan haar dood verbleef. Toen zij overleed was zij slechts 29 jaar oud. Theutberga ging ook het klooster in, maar zij ging naar de Abdij van Sint-Glossinde in Metz.
|
|
After the death of Lothair II, Waldrada retired to the Abbey of Remiremont in the Vosges Mountains, where she entered as a nun and remained there until her death. When she passed she was only 29 years old. Theutberga also retired to a monastery, but she went to the Abbey of Saint Glossinde in Metz.
|
|
Koning Lotharius II
|
|
King Lothair II
|
|
Kloosters in Amsterdam
In de middeleeuwen waren er in de Amsterdamse binnenstad zo'n 22 kloosters, de meeste daarvan lagen tussen het Rokin en de Kloveniersburgwal (zie deze kaart). Het Sint Ursula-klooster (nr. 16 op de kaart) werd al aan het begin van de 15e eeuw gesticht en was een vrouwenconvent van de Derde Orde der Franciscanen. Het lag binnen de vierhoek Kloveniersburgwal, Korte Spinhuissteeg, Rusland en Oudezijds Achterburgwal, waar tegenwoordig een grote hotelketen gevestigd is. Wat nu de Korte Spinhuissteeg is was destijds een sloot, die lag tussen het Sint Ursulaklooster en het Sint Paulusbroederklooster (nr. 9), waar geen monniken woonden, maar burgers die een kloosterlijk bestaan leidden. De naam Spinhuis wijst op de bestemming van het Sint Ursulaklooster na de opheffing. Toen werd het gebouw gebruikt als tuchthuis voor vrouwen, met het doel de bestraften weer op het goede pad te brengen. Het stond beter bekend als het Spinhuis, want spinnen was de voornaamste bezigheid van de dames. Aan de Spinhuissteeg 1 is nog steeds de monumentale toegangspoort van het Spinhuis te zien.
|
|
Monasteries in Amsterdam
In the Middle Ages the city center of Amsterdam had about 22 monasteries, most of them located between Rokin and Kloveniersburgwal (see this map). The Saint Ursula Monastery (nr. 16 on the map) was founded at the beginning of the 15th century and was a women's convent of the Third Order of the Franciscans. It was located within the quadrangle of Kloveniersburgwal, Korte Spinhuissteeg, Rusland and Oudezijds Achterburgwal, where nowadays a large hotel chain is located. What is now Korte Spinhuissteeg used to be a ditch that lay between the Saint Ursula Monastery and the St. Paul's Brotherhood Monastery (nr. 9), where no monks lived, but citizens who had a monastic existence. The name Spinhuis refers to the designation of the Saint Ursula Monastery after its closure. Then the building was used as a correctional center for women, with the aim of bringing the onces who were punished back onto the right path. It was better known as the Spinhuis (Spinning house), because spinning was the main activity of the ladies. The monumental entrance gate of the Spinhuis can still be seen at Spinhuissteeg 1.
|
|
De cache
Deze mini-cache (geen nano) is verstopt op een enigszins toepasselijke plek. Niet bij een Frans klooster, maar op de locatie van het genoemde voormalige Sint Ursulaklooster. Nonnen zul je hier echter niet meer tegenkomen.
Om de cache in één simpele handeling te pakken, bekijk de hint en de spoilerfoto. Plaats het logboek a.u.b. terug in de dop van de container.
|
|
The cache
This mini cache (not a nano) is hidden in a somewhat appropriate place. Not near a French monastery, but at the location of this former Saint Ursula Monastery. However, you will no longer see any nuns here.
To grab the cache in one simple action, check out the hint and the spoiler photo. Please place the logbook back in the cap of the container.
|
|
|
|
|
|
Tekening van het Sint Ursulaklooster in het jaar 1596, met de Spinhuispoort duidelijk zichtbaar.
(Bron: Stadsarchief Amsterdam, vervaardiger: Pieter Schenck)
|
|
Drawing of the Saint Ursula Monastery in the year 1596, with the Spinhuis gate clearly visible.
(Source: Amsterdam City Archives, creator: Pieter Schenck)
|
|
Waarom heet deze cache Oma was... een Non? Tja, de cache-eigenaar is een directe afstammeling van Waldrada en haar man Koning Lotharius II. 
Let op: Je bent hier op de Wallen en sommige mensen komen hier voor andere redenen. Op bepaalde tijdstippen kan het erg druk zijn in de omgeving. Op de cachelocatie komen geregeld groepen toeristen die met een gids de stad verkennen, dus wacht op een geschikt moment.
|
|
Why is this cache called Grandma was... a Nun? Well, the cache owner is a direct descendant of Waldrada and her husband King Lothair II.
Please note: You are very close to the Red Light District and some people come here for different reasons. At certain times, it can be very busy in the area. Groups of tourists regularly visit the cache location to explore the city with a guide, please wait for a suitable moment.
|