De Schapenwachter
Hij staat niet op wacht maar hij dwaalt.
Langs oude brugjes,
tussen struiken en stenen —
zijn voeten in de modder,
zijn ogen bij de kudde.
Hij kent de paden waar niemand komt,
de geur van wol in de wind,
en het zachte dreunende ritme van hoef op aarde.
Soms zie je hem niet.
Maar wie goed kijkt,
ziet zijn werk.
