დავით გარეჯის სამონასტრო კომპლექსი სანახაობრივად არის ჩაფლული უნაყოფო ლანდშაფტში, საქართველოსა და აზერბაიჯანის საზღვარზე. რელიგიური მნიშვნელობის გარდა, ტერიტორია გეოლოგიურადაც საინტერესოა. დავით გარეჯის მონასტრის სახურავზე კლდის ფენები ჰორიზონტალურად არ არის განლაგებული, არამედ აშკარად დახრილია და დღეს მონასტრის ბუნებრივ ჭერს ქმნის. ეს დახრილობა მონასტრის გარშემო არსებული ლანდშაფტის დამახასიათებელი ნიშანია. მონასტრის ამჟამინდელი იერსახე ხანგრძლივი გეოლოგიური პროცესების შედეგია.
მონასტერი ღიაა ყოველდღე 11:00 საათიდან 18:00 საათამდე. გთხოვთ, ამ რელიგიურ ადგილას პატივისცემით მოიქცეთ.
დავით გარეჯის მონასტრის გეოლოგიური მდგომარეობა
დავით გარეჯის მონასტერი მდებარეობს უდაბნოს მთიანეთში, აღმოსავლეთ საქართველოს სტეპში, აზერბაიჯანის საზღვართან. ლანდშაფტი მიეკუთვნება ე.წ. საგარედეშო-შირაკ-აჯინაურის ზონას, ტექტონიკურ ერთეულს, რომელიც ხასიათდება დედამიწის ქერქის მოძრაობით და ნალექების დალექვით მიოცენისა და პლიოცენის პერიოდებში (23-დან 1.8 მილიონ წლამდე).
დავით გარეჯის მონასტრის გარშემო შთამბეჭდავი დახრილი კლდოვანი ფენები ხანგრძლივი გეოლოგიური განვითარების შედეგია. მიოცენისა და პლიოცენის პერიოდებში რეგიონში ნალექის სქელი ფენები დაილექა. ეს საბადოები უპირატესად საზღვაო წარმოშობისაა და ძირითადად ქვიშაქვის, მერგელისა და თიხისგან შედგება. ნალექების სისქე 1000 მეტრს აღწევდა და დიდ და მცირე კავკასიონს შორის არსებულ ჩაღრმავებაში (რიონ-კურას ჩაღრმავება) დაილექა. ეს ჩაღრმავება ეგრეთ წოდებული გრუსინულ-აზერბაიჯანული ფლოუს ნაწილია.
დალექვის შემდეგ, ნალექის ფენები დეფორმირებული იყო ტექტონიკური ძალებით - ანუ დედამიწის ქერქის მოძრაობებით. ეს ძალები, ძირითადად, მოქმედებდნენ კავკასიონის მთების დაკეცვასთან და მასთან დაკავშირებულ ფილების მოძრაობასთან დაკავშირებით. ფენები თავდაპირველი ჰორიზონტალური პოზიციიდან აწეული იყო, დაკეცილი და ნაწილობრივ დახრილი.
ფენები, როგორც წესი, განლაგებულია ჩრდილო-დასავლეთ-სამხრეთ-აღმოსავლეთის მიმართულებით, მიმდებარე ქედების პარალელურად. ამგვარად, დახრილი ფენები არა მხოლოდ ლოკალური ფენომენია, არამედ ახასიათებს მიმდებარე ტერიტორიის მთელ ლანდშაფტს.
ეს დახრილი პოზიცია ცნობილია, როგორც მონოკლინური სტრუქტურა - გეოლოგიური სტრუქტურა თანაბრად დახრილი ფენებით, სრულად დაკეცილი ბირთვის გარეშე. ბერებმა ამ დახრილი ქვიშაქვის ფენების ბუნებრივი მახასიათებლები გამოიყენეს, რათა გამოქვაბულები და კამერები პირდაპირ კლდეში გამოეკვეთათ. კლდის ფენების დახრილი მდებარეობა შესაძლებელს ხდიდა ოთახების ერთმანეთზე ტერასებად განლაგებას.
სახურავის ფენის ეროზია
მონასტრის ბუნებრივი სახურავი მუდმივი ეროზიის ქვეშაა. ეროზია არის პროცესი, რომლის დროსაც ნიადაგი და ქანები იშლება ბუნებრივი ძალებით, როგორიცაა წყალი, ქარი ან ყინული. ქვიშაქვა ბუნებრივად მსხვრევადია და მგრძნობიარეა ეროზიის მიმართ ქარის, წვიმისა და ტემპერატურის რყევების შედეგად. უნაყოფო, ნახევრად უდაბნოს გარემოში, სადაც მცირე მცენარეულობაა, ქანები განსაკუთრებით მგრძნობიარეა ამინდისა და კლიმატის გავლენის მიმართ. მიუხედავად იმისა, რომ მონასტრის წყლით მომარაგებისთვის წვიმისა და ნისლის წვეთები გროვდება, ისინი ასევე ხელს უწყობენ ქვიშაქვის ზედაპირის თანდათანობით ეროზიას და გასწორებას. ქარი და მზის ძლიერი სხივები ამ პროცესს კიდევ უფრო ამძაფრებს.
შედეგად, სახურავი ძირითადად გლუვია, თუმცა ადგილებზე მყიფეა და რეგულარულად განიცდის მცირე ეროზიულ დაზიანებას. ამიტომ, ბერებს ოთახების შენარჩუნების უზრუნველსაყოფად გამოქვაბულების განმეორებით შეკეთება უწევდათ და დღესაც უწევთ. საერთო ჯამში, ეროზია ახასიათებს კლდეების იერსახეს და ქმნის მონასტრის გამოქვაბულებზე ტიპურ, გლუვ სახურავის კონსტრუქციას.
ისიამოვნეთ კოსტერ დავით გარეჯში ვიზიტით და შემდეგ, გთხოვთ, უპასუხოთ შემდეგ კითხვებს შესვლამდე. შეგიძლიათ პასუხები და ჩანაწერები თქვენს მშობლიურ ენაზე დაწეროთ. თუ ევროკომისიას გუნდურად ეწვიეთ, მაშინ საკმარისია, რომ ერთი ადამიანი გამოაგზავნოს პასუხები მთელი გუნდისთვის. გთხოვთ, დაწეროთ, ვინ გამოგზავნა პასუხები და გადაუღოთ თითოეულ ადამიანს ფოტო.
1. პირველ რიგში, დააკვირდით ზედა ფენას, ანუ მონასტრის სახურავს, შესასვლელთან და აღწერეთ ზედაპირის იერსახე.
2. მონასტრის შიდა ეზოში კარგად ჩანს დახრილი ფენები. რამდენად სქელია ცალკეული ფენები?
3. დაახლოებით რამდენი გრადუსით არის დახრილი ფენები ჰორიზონტალურთან მიმართებაში?
4. გადაუღეთ ფოტო საკუთარ თავს ან პირად ნივთს მონასტერში და ჩამოკიდეთ ის თქვენს მორზე!
გამომიგზავნეთ ელ.წერილი თქვენი პასუხებით! პასუხების გაგზავნისთანავე შეგიძლიათ შეხვიდეთ სისტემაში. თუ რამე პრობლემა იქნება, დაგიკავშირდებით. ჟურნალის გამოქვეყნებას ლოდინი არ დაგჭირდებათ! გაერთეთ ამ გეოლოგიური აღმოჩენების მოგზაურობაში!
The David Gareja monastery complex is spectacularly embedded in the barren landscape on the border between Georgia and Azerbaijan. In addition to its religious significance, the area is also geologically interesting. The layers of rock on the roof of the David Gareja Monastery do not run horizontally but are clearly inclined and today form the natural ceiling of the monastery. This inclination is a characteristic feature of the landscape around the monastery. The current appearance of the monastery is the result of long geological processes.
The monastery is open daily from 11.00 am to 6.00 pm. Please behave respectfully in this religious site.
Geological situation at the David Gareja Monastery
The David Gareja Monastery is located on the Udabno mountain range in the eastern Georgian steppe, directly on the border with Azerbaijan. The landscape belongs to the so-called Sagaredsho-Shirak-Adzhinaur zone, a tectonic unit that was characterised by the movement of the earth's crust and the deposition of sediments in the Miocene and Pliocene periods (23 to 1.8 million years ago).
The striking inclined rock strata around the David Gareja Monastery are the result of a long geological development. Thick layers of sediment were deposited in the region during the Miocene and Pliocene periods. These deposits are predominantly of marine origin and consist mainly of sandstone, marl and clay. The sediments reached a thickness of up to 1000 metres and were deposited in a depression (Rioni-Kura depression) between the Greater and Lesser Caucasus. This depression is part of the so-called Grusinian-Azerbaijani floe.
After deposition, the sediment layers were deformed by tectonic forces - i.e. by movements of the earth's crust. These forces acted primarily in connection with the folding of the Caucasus Mountains and the associated plate movements. The layers were lifted from their original horizontal position, folded and partially tilted.
The layers generally run in a north-west-south-east direction, parallel to the surrounding ridges. The inclined layers are therefore not just a local phenomenon, but characterise the entire landscape of the surrounding area.
This inclined position is known as a monoclinal structure - a geological structure with evenly inclined layers without a complete folded core visible. The monks utilised the natural features of these inclined sandstone layers to carve their caves and chambers directly into the rock. The inclined position of the rock layers made it possible to arrange the rooms on top of each other in terraces.
Erosion of the roof layer
The natural roof of the monastery is subject to constant erosion. Erosion is the process by which soil and rock are removed by natural forces such as water, wind or ice. Sandstone is naturally crumbly and susceptible to erosion by wind, rain and temperature fluctuations. In the barren, semi-desert environment with little vegetation, the rocks are particularly exposed to the influence of weather and climate. Although rain and fog droplets are collected to supply the monastery with water, they also contribute to the gradual erosion and smoothing of the sandstone surface. Wind and strong sunlight further intensify this process.
The result is a roof that is mostly smooth, but also brittle in places and regularly suffers minor erosion damage. The monks therefore had and still have to repeatedly repair the caves to ensure the preservation of the rooms. Overall, erosion characterises the appearance of the rocks and creates the typical, smoothed roof structure over the caves of the monastery.
Enjoy your visit to Koster David Gareja and then please answer the following questions before logging. You are welcome to write the answers and logs in your native language. If you have visited the EC in a team, then it is sufficient if one person sends the answers for the whole team. Please write who sent the answers and take a photo of each person.
1. First look at the top layer, i.e. the roof of the monastery, at the entrance and describe the appearance of the surface.
2. In the inner courtyard of the monastery, you can clearly see the sloping layers. How thick are the individual layers?
3. Approximately how many degrees are the layers inclined to the horizontal?
4. Take a photo of yourself or a personal object in the monastery and hang it on your log!
Send me an e-mail with your answers! You can log immediately after sending your answers. If something is wrong, I will contact you. You don't need to wait for the log release! Have fun on this geological journey of discovery!
Der David-Gareja-Klosterkomplex liegt spektakulär eingebettet in die karge Landschaft an der Grenze zwischen Georgien und Aserbaidschan. Neben seiner religiösen Bedeutung ist das Gebiet auch geologisch interessant. Die Gesteinsschichten am Dach des David Gareja Klosters verlaufen nicht horizontal sondern sind deutlich schräg gestellt und bilden heute die natürliche Decke des Klosters. Diese Schrägstellung ist ein prägendes Merkmal der Landschaft rund um das Kloster. Das heutige Aussehen des Klosters ist das Ergebnis langer geologischer Prozesse.
Das Kloster ist täglich von 11.00 bis 18.00 Uhr geöffnet. Bitte verhaltet euch respektvoll in dieser religiösen Stätte.
Geologische Situation am David Gareja Kloster
Das David Gareja Kloster liegt am Höhenzug Udabno in der ostgeorgischen Steppe, unmittelbar an der Grenze zu Aserbaidschan. Die Landschaft gehört zur sogenannten Sagaredscho-Schirak-Adschinaur-Zone, einer tektonischen Einheit, die durch die Bewegung der Erdkruste und die Ablagerung von Sedimenten im Miozän und Pliozän (vor 23 bis 1,8 Millionen Jahren) geprägt wurde.
Die markanten schräggestellten Gesteinsschichten rund um das David Gareja Kloster sind das Ergebnis einer langen geologischen Entwicklung. In der Region wurden während des Miozäns und Pliozäns mächtige Sedimentschichten abgelagert. Diese Ablagerungen stammen überwiegend aus marinen, also meeresbezogenen, Ursprüngen und bestehen hauptsächlich aus Sandstein, Mergel und Ton. Die Sedimente erreichten eine Mächtigkeit von bis zu 1000 Metern und wurden in einer Senke (Rioni-Kura-Senke) zwischen dem Großen und Kleinen Kaukasus abgelagert. Diese Senke ist Teil der sogenannten Grusinisch-Aserbaidschanischen Scholle.
Nach der Ablagerung wurden die Sedimentschichten durch tektonische Kräfte – also durch Bewegungen der Erdkruste – deformiert. Diese Kräfte wirkten vor allem im Zusammenhang mit der Auffaltung der Kaukasusgebirge und der damit verbundenen Plattenbewegungen. Die Schichten wurden dabei aus ihrer ursprünglich waagerechten Lagerung heraus angehoben, gefaltet und teilweise schräg gestellt.
Die Schichten verlaufen in der Regel in Nordwest-Südost-Richtung, parallel zu den Höhenzügen der Umgebung. Die schräg gestellten Schichten sind daher nicht nur ein lokales Phänomen, sondern prägen das gesamte Landschaftsbild der Umgebung.
Diese Schrägstellung wird als monoklinaler Aufbau bezeichnet – eine geologische Struktur mit gleichmäßig geneigten Schichten, ohne dass ein vollständiger Faltenkern sichtbar ist. Die Mönche nutzten die natürlichen Gegebenheiten dieser schräg gestellten Sandsteinschichten, um ihre Höhlen und Kammern direkt in den Fels zu schlagen. Die Schräglage der Gesteinsschichten ermöglichte es, die Räume terrassenförmig übereinander anzuordnen.
Erosion der Dachschicht
Das natürliche Dach des Klosters ist der ständigen Erosion ausgesetzt. Erosion ist der Vorgang, bei dem Boden und Gestein durch natürliche Kräfte wie Wasser, Wind oder Eis abgetragen werden. Sandstein ist von Natur aus bröselig und anfällig für Erosion durch Wind, Regen und Temperaturschwankungen. In der kargen, halbwüstenartigen Umgebung mit wenig Vegetation sind die Felsen besonders dem Einfluss von Wetter und Klima ausgesetzt. Regen und Nebeltröpfchen werden zwar für die Wasserversorgung des Klosters gesammelt, tragen aber gleichzeitig zur allmählichen Abtragung und Glättung der Sandsteinoberfläche bei. Wind und starke Sonneneinstrahlung verstärken diesen Prozess zusätzlich.
Die Folge ist ein meist glattes, aber auch stellenweise brüchiges Dach, das regelmäßig kleinere Erosionsschäden aufweist. Die Mönche mussten und müssen daher immer wieder Ausbesserungen an den Höhlen vornehmen, um den Erhalt der Räume zu sichern. Insgesamt prägt die Erosion das Erscheinungsbild der Felsen und sorgt für die typische, geglättete Dachstruktur über den Höhlen des Klosters.
Genießt euren Besuch im Koster David Gareja und beantwortet dann bitte vor dem Loggen folgende Fragen. Gerne könnt ihr die Antworten und Logs in eurer Muttersprache scheiben. Wenn ihr den EC im Team besucht habt, dann reicht es wenn einer die Antworten für das ganze Team schickt. Schreibt dann nur bitte dazu, wer die Antworten geschickt hat und macht bitte jeder ein eigenes Foto.
1. Schaut euch zuerst die oberste Schicht, also das Dach des Klosters, am Eingang an und beschreibt das Aussehen der Oberfläche.
2. Im Innenhof des Klosters seht ihr gut die schrägen Schichten. Wie stark sind die einzelnen Schichten?
3. Um wieviel Grad sind die Schichten circa zur Horizontalen geneigt?
4. Macht ein Foto von euch oder einem persönlichen Gegenstand im Kloster und hängt es an euren Log!
Schickt eine Mail mit euren Antworten an mich! Nach dem Absenden der Antworten könnt ihr gleich loggen. Falls etwas nicht in Ordnung ist, melde ich mich. Ihr braucht nicht die Logfreigabe abwarten! Ich wünsche euch viel Spaß bei dieser geologischen Entdeckungsreise!
Quellen:
https://www.georgiano.de/georgien/kultur_Georgien/David_Gareja.html
https://de.wikipedia.org/wiki/Dawit_Garedscha
https://georgien.de/kulturstaetten/hoehlenkloster-david-garedscha/