Tereny, na których znajdują się obecnie Stare Juchy były zamieszkiwane od tysiącleci. Pierwsze ślady obecności ludzi na tym obszarze datuje się na okres mezolitu, czyli środkowego okresu epoki kamienia. Z tego czasu pochodzą odkryte w 1935 r. Kamienne harpuny, rogowe siekierki i inne narzędzia. Na terenie Starych Juch odkrywano także przedmioty z neolilitu, jak np. gliniane talerze.
Z kolei podczas budowy jednego z domów w. 1926 r., odkryto pozostałości paleniska, które ma pochodzić z początków naszej ery.
Tutejsze ziemie były zamieszkiwane przez lud Jadźwingów. Informacje o tym plemieniu pojawia się w przekazanie Klaudiusza Ptolemeusza z I wieku naszej ery. Z Jadźwingami związana jest legenda dotycząca powstania nazwy Starych Juch. Otóż niedaleko centrum wsi znajduje się wielki kamień narzutowy, który miał im służyć jako ołtarz do skłądania ofiar. Od ściekającej z niego krwii, czyli juchy, miała wziąć swoją nazwę osada.
Pozostałością obecności Jadźwingów na tym terenie jest "Zamkowa Góra", gdzie miał być ulokowany ich gród.
W okolice Starych Juch zostały przyporządkowane komturstu w Brandenburu, od około 1340 r. Prokuratorii w Giżycku.
Za historyczną datę powstania Starych Juch uznaje się rok 1461, tj. rok wydania przez komtura brandenburskiego Wita von Gich dokumentu o następującej treści: "Wit von Gich, komtur brandenburski, odnawia wiernym swoim z Juch: Grzegorzowi, synowi Piotra, Jerzemu, synowi Bartłomieja, Jakubowi, Pawłowi, Mikołajowi, Maćkowim, Pawłowi, synom Marcina: Wawrzyńcowi, Janowi, Piotrowi, Dominikowi, Jakubowi i Ablowi przywilej na dobra położone nad jeziorem Henzelewskim to jest 30 włók nadanych na prawie magdeburskim. Dan w Lecku 1461 r.".
Drugim dokumentem dotyczącym tego obszaru jest akt wydany w 1473 r., w którym Wit von Gich nadał kolejne 15 włók dalszym osadniom. nadanie było połączone z obowiązkiem jednej służby konnej.
W 1487 r. na terenie Starych Juch (ówcześnie poprostu Juchach) została ustanowiona parafia chrześcijańska, a osadzony na niej ksiądz Paweł dostał 6 włók ziemi i 6 mórg łąki między jeziorami Szóstak i Orzechowo.
Ze źródeł pisanych wynika, że w latach 70 XV wieku na terenie Juch znajdowało się aż pięć karczm.
Od 1529 r. działała na ternie Juch szkółka parafialna.
W 1656 roku, podczas wojny trzynastoletniej, wieś została spalona.
W latach 1709-1711 w wyniku epidemii dżumy we wsi Juchy zmarło 88 osób.
Na drugą połowę XIX wirku datuje się rozbudowę Nowych Juch. Rozbudowa ta była związana z przeprowadzeniem przez Juchy linii kolejowej, która łączyła Ełk z Królewcem, a która została wybudowana w latach 1868-1870. Początkowo linia kolejowa miała być poprowadzona przez jezioro Rekąty, jednak w związku z bezskutecznymi próbami usypania wału, na którym tory miały być ułożone, przebieg trasy został zmieniony. W tym miejscu warto dodać, że historii wału na jeziorze Rekąty poświęcony jest oddzielny kesz.
W XIX wieku we wsi było 16 kominów wraz z młynem wodnym w Nowej Jusze.
W 1899 r. Dokonano nowego podziału administracyjnego, w ramach którego powstawły dwa nowe okręgi wójtowskie - Nowe Juchy i Stare Juchy, przy czym do Starych Juch należały m. in.: Stara Jucha, Szlachecka Jucha .W Starej Jusze wójtem wybrano Ottona Grubera, którego majątek - Szlachecka Jucha liczył ponad 500 ha i posiadał młyn i gorzelnię.
W toku pierwszej wojny światowej w okolicy Starych Juch toczyły się walki, czego pamiątką są znajdujące się tutaj cmentarze z tego okresu.
Po I wojnie światowej na okolicznych terenach prowadzono intensywne akcje germanizacyjne, w tym w szczsgólności sprowadzajac osadników z centralnych Niemiec.
W 1927 r. do Juch dociera energia elektryczna. Wtedy też zbudowano nowy budynek szkolny, w którym aktualnie mieści się przedszkole.
Dnia 1 października 1929 r. Stare Juchy, Nowe Juchy i Szlacheckie Juchy połączono w jedną miejścowość o nawie Juchy.
W 1930 r. Odbył sie spis gospodarstw i na 81 ustalonych w jego czasu trakcie nazwisk, jedynie 31 miało brzemienie niemieckie, a pozostałe miały brzmienie polskie.
W ramach walki z polszczyzną w 1938 zmieniono okoliczne polskie nazwy miejscowości na miemieckie, w tym Jucha została przetłumaczona na Fliessdorf.
W 1939 r.w Juchach mieszkało 843 mieszkańców, a w 1940 r. już tylko 204 r.
W 1944 r. w związku z nadciąganiem w okolice Starych Juch frontu nastąpiła ewakuacja tutejszej ludności. Do zajęcia Juch przez wojska radzickie doszło w drugiej połowie stycznia 1945 r. W tym czasie praktycznie całe Juchy byłyb opuszczone. Do kwietnia 1945 terenem tym zarządzały wojska radzieckie, po czym władza przeszła w ręce polskie.
Od czerwca 1945 trwała akcja osadnicza na tym terenie i do końca roku Juchach znajdowało się około 70 osadników.
Na początku lata 1945 pierwsza grupa osadników wybrała pierwszego sołtysa Juch w osobie Stanisława Gromadzkiego.
Od września 1945 r. W Juchach ponownie działa szkoła, przy czym na początku nauczało w niej dwóch nauczycieli.
Od 1946 w Starych Juchcach działa Ochotnicza Straż Pożarna, w tym samym roku naprawiono także budynek dworca kolejowego. Rok później, w 1947 w Starych Juchach zaczął działać ośrodek zdrowia.
16 stycznia 1949 roku w Starych Juchach otwarto pierwszą w powiecie bibliotekę publiczną, w tym też roku wszystkie budynki mieszkalne zostały już zasiedlone i miały swoich właścicieli.
Na terenie byłego majątku Szlachecka Jucha (później Orla Jucha) już w 1945 powołano gospodarstwo Państwowych Nieruchoości Ziemskich, które później zostało przemioanowane na Państwowe Gospodarstwo Rolne (PGR).
W 1950 roku wyremonotwano w Jucach salę kinową, a także powstała GMinna Kasa Spółdzielcza.
Przywrócenie komunikacji PKS nastąpiło w 1964 r. W latach sześćdziesiątych wybudowano też w Starych Juchach bloki mieszkalne dla pracowników PGR.
Z kolei w 1971 r. W Starych Juchach oddano do użytku restaurację "Palinocka".
W 1990 roku odbyły się pierwsze wolne wybory samorządowe w Starych Juchach. Frekwencja w nich wyniosła jedynie 38 %. Wybrana rada gminy wyłoniła pierwszego wójta - Danutę Kawecką, która była jedyną kobietą na tym stanowisku w całym ówczesnym wojwwództwie suwalskim. W kolejnych wyborach samorządowych frekwencja przekroczyła już 50%, a najwięcej głosów otrzymała Pani wójt, która pełniła dalej pełniła swoją funkcję aż do 2006 roku.
Aby dotrzeć do kesza musisz rozwiązać proste zadanie. Na współrzędnych początkowych znajduje się przystanek. Do dotarcia do pojemnika musisz ustalić wartości podane poniżej i podstawić je do znajdujących się dalej wzorów.
Policz liczbę szyb na przystanku (także tych, które mogą być wybite;)) - A, liczbę okien - B i liczbę lamp umieszczonych w środku przystanku - C.
Aby dojść do kesza skieruj się na azymut: (A+B+C)⊃2; + 21
Liczba metrów: (B+C) x 50
Po tym skręć w lewo o następującą liczbę stopni: (A x 10) +10 i przejdź A+ 4 metry.
Kesz dostępny jest w godzinach pracy instytucji, w której budynku się znajduje.
Aby dostać się do kesza trzeba ustawić na kłódce kod, którym jest rok, który przyjmuje się jako datę powstania Starych Juch.
źródła:
1) J. Kawecki, Stare Juchy (500 lat osady), Towarzystwo Rozwoju Ziem Zachodnich, 1966;
2) Z. Cegiełka, M. Kawecki, Monografia Gminy Stare Juchy, Wydawnictwo ZF, 1988
3) https://stare-juchy.pl/historia.html
Pieczątka znajdująca się w skrytce jest jej elementem i nie podlega wymienie!!!
Drewniaki proszę wymieniać 1:1, tak aby w skrytce nigdy nie było pusto:)
Zabierając TB w drogę, pozwól innemu zamieszkać tutaj, tak aby hotel nie był pusty:)
Zapraszam także do zostawiania innych przedmiotów, miejsca powinno starczyć.:)
Instytucja, w której znajduje się kesz pracuje w następujących godzinach:
poniedziałek 08:00–16:00
wotek 08:00–16:00
środa 08:00–16:00
czwartek 08:00–16:00
piątek 08:00–16:00
W sobotę i niedzielę instytucja, w której znajduje się kesz jest co do zasady nieczynna. Może być otwarta w dni, w których organizowane są przez nią lub gminę specjalne wydarzenia.