Złoty Jar to dolina Złotego Potoku.
Było to w XVI w. miejsce intensywnych robót górniczych i hutniczych. W dolinie tej znajdowały się kopalnie i huty wydobywające i przetapiające rudę złota. Po szesnastowiecznej działalności pozostały tysiące ton wypałków hutniczych, dzięki którym dolinie w XIX w. nadano nazwę Schlackenthal („dolina żużli/szlaki”). Już w XIX w. Złoty Jar był celem wycieczek, można było w nim wtedy zobaczyć młyny, Orlą Skałę, Sztolnię Książęcą, Czarny Staw, a przede wszystkim hałdy czarnych żużli.
W 1882 r. mieszkańcy założyli Towarzystwo Upiększania Złotego Stoku (Reichensteiner Verschönerungsverein) stawiając za jego głowny cel udostępnienie doliny turystom. Dwa lata później - w 1884 r. Towarzystwo zbudowało leśną gospodę "Schlackenthal Halle".
Turystyka w tamtych czasach rozwijała się niezwykle szybko i po uruchomieniu stałej linii dyliżansu (Kamieniec Ząbkowicki - Lądek Zdrój przez Złoty Stok) restauracja pękała w szwach. W 1885 r. posiadała 10 stołow i 90 krzeseł, pięć lat później już 248 krzeseł i 26 stołów.
W 1900 r. uruchomiono połączenie kolejowe z Kamieńcem Ząbkowickim (ważny węzeł kolejowy - 3 pociągi dziennie: rano, w południe i wieczorem.
W 1902 r. Towarzystwo udostępniło do zwiedzania Sztolnię Książęcą.
W 1907 r. (w 25 lecie powstania Towarzystwa) zbudowano altankę przy wejściu do Złotego Jaru (obok willi Hubertus)
Turystów ciągle przybywało, a restauracja była zbyt mała na ich potrzeby. Na posiedzeniu Rady Miasta 30 czerwca 1913 r. dr Wilde zaproponował budowę nowej restauracji. Znany ślaski architekt Ludwig Schneider wykonał nawet projekt budynku (mieszkał wtedy w Złotym Stoku).
W 1914 r. rozpoczęła się I Wojna Światowa, ale także miała miejsce powódź, która uszkodziła most w Złotym Jarze i odcięła restaurację od miasta. Powódź uszkodziła poważnie miasto, fabryki i inne drogi. Dopiero po wojnie restaurację odremontowano i uruchomiono ponownie.
W 1924 temat budowy nowej restauracji ponownie wrócił do Rady Miasta. Wiosną 1925 r. rozpoczęto budowę wg projektu Alfreda Schneidera. Pod koniec roku budowę ukończono, a do wiosny wykończono wnętrza obiektu.
Pierwszym gospodarzem został Otto Kürzel. Oficjalne otwarcie miało miejsce 19 maja 1926 r. Po II Wojnie Światowej, Złoty Jar stracił znaczenie turystyczne.
W roku 1959 uruchomiono wydobycie kamienia i do 1991 r w miejscu Orlej Skały powstało ogromne wyrobisko po kamieniołomie, które dziś zajmuje Leśny Park Przygody
Kopalnię zamknięto w 1961 r., dziś jest otwarta do zwiedzania i stanowi największą turystyczną atrakcję Złotego Stoku. Link Kopalnia Złota
Restaruracja po wojnie nie miała właściciela, była szabrowana z wyposażenia, jedyną opieką otaczało ją Wojsko (WOP) prowadzące regularne patrole w najbliższej okolicy. W 1960 r. restaurację przejęły Zakłady Górniczo-Chemiczne w Złotym Stoku. Organizowano w nim kolonie np. dla dzieci pracowników Stoczni Gdańskiej.
Zakłady mające ośrodki nad morzem przysyłały dzieci w góry, a w zamian za to dzieci ze złotostockich zakładów jeździły do ośrodków nad morzem.
W tym czasie dobudowano do budynku stołówkę oraz zbudowano domki kempingowe przed budynkiem. Te inwestycje nie przetrwały do dziś - musiały zostać rozebrane w ostatnich latach.
Oszklono także wtedy werandę i przeprowadzono szereg drobnych prac remontowych. Sporą inwestycją było także ujarzmienie Złotego Potoku w najbliższym otoczeniu obiektu w podziemne betonowe koryto.
[ENG]
Gold Canyon is a valley of the Golden Brook.
It was in the sixteenth century. The place of intensive mining and smelting. In this valley there were mines and steel mills and przetapiające extracting gold ore. After the sixteenth activity remained cinder thousands of tons of steel, so that the valley in the nineteenth century. Was named Schlackenthal ("valley of slag / routes"). Already in the nineteenth century. The Golden Jar was a tourist destination, it could then see mills, Orla Rock, shaft has Principe, Black Pond, and above all the black slag heaps.
In 1882. Residents founded the Society for Beautifying the Golden Stok (Reichensteiner Verschönerungsverein) putting as the main objective to provide valley to tourists. Two years later - in 1884. The company has built a forest tavern "Schlackenthal Halle".
Tourism in those days developed extremely quickly and once the constant line of the coach (Kamieniec - Ladek Zdroj by Zloty Stok) restaurant was bursting at the seams. In 1885. He had 10 tables and 90 chairs, five years later, 248 chairs and 26 tables.
In 1900. Started a railway connection with Kamenyets Ząbkowicki (an important railway junction - 3 trains a day: morning, noon and evening.
In 1902. Society has provided to explore shaft has Príncipe.
In 1907,. (The 25 th anniversary of the Company) built an arbor at the entrance to the Golden Jar (next to the villa Hubertus)
Tourists still were coming, and the restaurant was too small for their needs. At the meeting of the City Council on June 30, 1913. Dr. Wilde offered to build a new restaurant. Ślaski known architect Ludwig Schneider made even design of the building (then lived in the Golden Slope).
In 1914. He started World War I, but also was the flood which damaged a bridge in Golden Yar restaurant and cut off from the city. The flood severely damaged the city, factories and other roads. Only after the war restaurant was renovated and opened again.
In 1924 about building a new restaurant, he returned to the City Council. In the spring of 1925. They started construction, designed by Alfred Schneider. At the end of the year construction was completed, and the interior finished by the spring of the object.
The first host was Otto Kürzel. The official opening took place on 19 May 1926. After World War II, Gold Jar lost tourist importance.
In 1959 he started quarrying and until 1991 y place Orla rocks after an enormous quarry excavation, which today occupies Forest Adventure Park
The mine was closed in 1961., Today it is open to explore and is the biggest tourist attraction of the Golden Slope. Link Gold Mine
Opening up after the war was not the owner, was the looting of equipment, the only care was surrounded by her Army (WOP) conducting regular patrols in the vicinity. In 1960. Took over the restaurant Mining and Chemical Plant in the Golden Slope. It was organized in such colonies. For the children of employees of the Gdansk Shipyard.
Those plants that centers on the sea would send children into the mountains, and in return the children from złotostockich drove to the ski facilities by the sea.
At that time, the building was added to the canteen and built bungalows in front of the building. These investments have not survived to this day - had to be demolished in recent years.
Also glassed porch and then carried out a number of minor renovations. A large investment was also the subjugation of the Golden Stream in the immediate vicinity of the object in underground concrete trough.
