Ik vond het een zwaar onderwerp en steek liever mijn kop in het zand.......... Maar mijn pa, heeft het boek gelezen en zie hier de samenvatting. Je wordt er wel stil van......
Strijen 21 sept 2009
Zes Graden
Heb dit boek met veel interesse en stijgende bezorgdheid gelezen.
Zoals geschreven door de auteur is dit boek opgedragen aan zijn vrouw, zoon en dochter en hoopt hij dat de meeste voorspellingen, als in dit boek gedaan, niet uit zullen komen.
Dit mogen we zeker hopen.
Echter mag je daar ernstig aan twijfelen als je je gaat realiseren wat er gebeurt, hoe wij westerlingen, ca 1/3 van de wereldbevolking, leven en roofbouw plegen op moeder aarde met ons streven naar groei en “welvaart” en met al onze goede bedoelingen nastreven dat de gehele mensheid in onze welvaart moet delen.
Dat de voorspellingen bijna op zeker zullen uit komen kan niet anders de conclusie zijn als je ziet wat er wereldwijd gebeurt.
De conflicten, de onderlinge verdeeldheid op klein en wereld niveau lijkt het onmogelijk het proces tijdig ten goede te keren.
Misschien kunnen we vertragen door de diverse mogelijkheden te benutten en maatregelen te treffen maar dit vraagt een bijna onmogelijke wereldomvattende verandering van onze mentaliteit en het streven naar welvaart.
Indien we in staat zijn dit streven wereldwijd om te turnen van welvaart in welzijn maken we misschien een kans.
Mijns inziens is dit een utopie en zullen we met de gevolgen van onze leefwijze op een zeer indringende wijze worden geconfronteerd zo alle leven op de aarde op termijn al niet vernietigd wordt.
Dit klinkt zeer dramatisch maar al lezende kun je niet anders op basis van de aangedragen feiten concluderen.
We mogen hopen dat wat geschreven is niet uitkomt maar ik denk dat we in sneltrein vaart in de verkeerde richting gaan en de remmen werken (nog) niet.
Het enige wat rest is hoop op tijdig inzicht en de wil en het vermogen het tij tijdig te keren.