Het Huis te Woude is de ruïne van
een omgracht rechthoekig kasteel. Het staat in de
Riederwaard-polder bij Ridderkerk (Zuid-Holland).
De ruïne, die al tijdens de 15de eeuw onder een dikke laag klei
was verdwenen, werd in 1968 teruggevonden, opgegraven en
gedeeltelijk gereconstrueerd.
De stichting van het huis
Het kasteel heeft zijn naam te danken aan het adellijk geslacht
Van den Woude, dat al in 1281 wordt vermeld en uit Delfland
afkomstig was. Dit geslacht hield de grond rondom het kasteel in
leen van de graaf van Holland en ook gedeeltelijk van de heren van
Bloys.
De bouw van het kasteel begon in 1371 in opdracht van Willem van
den Woude. Al in 1373 werd de bouw gestaakt omdat de omgeving van
het kasteel tijdens de Valentijnsvloed onder water was komen te
staan. Hoewel het reeds tot stand gekomen muurwerk de vloed had
weerstaan, werd het kasteel waarschijnlijk verlaten. Willem van den
Woude werd opgevolgd door zijn zoon Hughe van den Woude Willems.
Omdat deze in 1398 kinderloos overleed, kwam het kasteel aan een
neefje van Hughe: Willem van Mijnden.
Herstel
In 1404 werd de Riederwaard - waar het kasteel stond - voor een
deel opnieuw bedijkt. Hierdoor kon in 1418 de schade aan het
kasteel worden hersteld. Daarnaast werden de muren verder
opgetrokken.
Het kasteel had een grondplan van 15 bij 20 meter. De oostelijke
helft bestond uit een woontoren met één verdieping (zie
reconstructie hiernaast). De westelijke helft bestond slechts uit
de begane grond.
De begane grond, waarvan de muren voorzien waren van lichtsleuven
en schietgaten, vervulde de functie van kelder. Op de eerste
verdieping van de toren was waarschijnlijk een zaal gevestigd. Het
lag in de bedoeling om meer verdiepingen te bouwen, maar zo ver
kwam het niet...
De ondergang
Door het geweld van de Hoekse en Kabeljauwse twisten (midden 14de
eeuw-eind 15de eeuw) heeft het kasteel niet lang kunnen staan: in
1418 - het jaar dat het kasteel hersteld werd - kwamen de Hoeken de
muren van het kasteel omvertrekken om te voorkomen dat de
Kabeljauwen het als steunpunt konden gebruiken.
Spoedig daarna, tijdens de Sint-Elisabethsvloed in 1421, verdween
de ruïne onder een dikke laag klei. Het zou pas ruim vijf eeuwen
later terug worden gevonden.
De opgravingen
In de 19de eeuw zagen de mensen dat het hoge land waaronder de
ruïne lag bijzonder was, maar ze wisten niet precies waarom.
Het kasteel werd in 1968 herontdekt, nadat het bestuderen van een
kaart uit 1570 van Jan Jans. Potter de exacte positie van het
verdwenen kasteel aan het licht had gebracht. Vanaf 1969 werden de
resten van Huis te Woude volledig opgegraven en archeologisch
onderzocht.
De muren die in 1418 door de Hoeken werden omgetrokken lagen nog
steeds in de oude slotgracht; daardoor kon men een goed beeld
krijgen van het kasteel. Zo werd ontdekt dat de begane grond van
het kasteel niet bewoond werd, omdat daar geen gemak (toilet) was
en het daglicht slechts door lichtsleuven binnenkwam. De eerste
verdieping bleek daarentegen wel geschikt te zijn voor bewoning:
daar stond niet alleen een gemak, maar ook een schouw met daarnaast
een groot raam. Door de aanwezigheid van afvoerkanalen voor
meerdere gemakken kon men afleiden dat het de bedoeling was geweest
om de toren van twee extra verdiepingen te voorzien, wat nooit
heeft kunnen gebeuren.
In 1971 werden de funderingen van het kasteel geconsolideerd.
Omdat de omgetrokken muren van de zuidwesthoek van het kasteel nog
in bijzonder grote brokken in de gracht lagen, konden die eenvoudig
weer overeind worden gezet. |
|
Huis ten Woude is the ruins of a
rectangular canaled castle. It is in the Riederwaard-polder in
Ridderkerk (South-Holland).
The ruins, which during the 15th century under a thick layer of
clay had disappeared, was found in 1968, excavated and partly
reconstructed.
The foundation of the house
The castle has its name from the noble family Van den Woude,
already in 1281 and is listed Delfland came. This genus was the
ground around the castle of the loan count of Holland and part of
the lords of Bloys.
The construction of the castle began in 1371 in command of Willem
van den Woude. Already in 1373 the building was abandoned because
the area around the castle during the Valentine's Flood was under
water too. Although it has established work in the flood wall had
resisted, the castle was probably abandoned. Willem van den Woude
was succeeded by his son Hugh van den Woude Willems. Because they
died childless in 1398, the castle was a nephew of Hugh: Willem van
Mijnden.
Recovery
In 1404, the Rieder Worth - where the castle stood - partly again
diked. This was in 1418 the damage to the castle to be restored. In
addition, the walls go up.
The castle had a floor plan of 15 to 20 meters. The eastern half
consists of a residential tower with a floor (see reconstruction
below). The western half, only the ground floor.
The ground floor, the walls were of light slots and shoot holes,
held the function of basement. On the first floor of the tower was
probably a hall located. It was the intention to build more floors,
but so far was not ... The collapse
The violence of the corners and cod strife (mid 14th century-late
15th century), the castle no longer can stand in 1418 - the year
that the castle was restored - the walls, the angles of the castle
overpacks draw to prevent the cod could use it as
support.
Soon thereafter, during the St. Elizabeth Flood in 1421,
disappeared under the ruins of a thick layer of clay. It would be
more than five centuries later be found.
The excavations
In the 19th century saw the people that the high country of the
ruins was very, but they did not know exactly why.
The castle was rediscovered in 1968 after studying a map from 1570
by Jan Jans. Potter the exact position of the vanished castle had
brought to light. From 1969, the remains of House Woude fully
excavated and archaeological investigated.
The walls in 1418 by the Angles were converted withdrew were still
in the old moat, it was a good picture of the castle. It was
discovered that the ground floor of the castle was not inhabited,
as no convenience (toilet), and daylight only light came slots. The
first floor was found to be well suitable for habitation: there was
not only a convenience, but also a fireplace with a large window.
The presence of drainage for several convenience one could infer
that the intention had been to the tower of two additional floors,
which never could have happened.
In 1971, the foundations of the castle consolidated. Because the
converted withdrew from the south-western walls of the castle is
still in very large pieces in the canal layers could easily be put
back on. |