-
Difficulty:
-
-
Terrain:
-
Size: 
(small)
Please note Use of geocaching.com services is subject to the terms and conditions
in our disclaimer.
OPGELET: NIEUWE CACHELOCATIE sinds 16.2.10!!
Deze cache brengt je naar het dorpje Nieuwkerke. Hier kan je Joris op zijn vlucht voor de soldaten van Keizer Karel V begeleiden. Je bent ongeveer 3 km onderweg en je vluchtroute verloopt, als je eens het dorp uit bent, hoofdzakelijk op onverharde paden.
Deze cache zal vooral leuk zijn voor avontuurlijk aangelegde kinderen. Het is erg belangrijk om onderstaande tekst goed te lezen. Als je dat doet, zal het niet moeilijk zijn, om samen met Joris naar de plaats te vluchten, waar hij zijn schat moet begraven. Een GPS heb je pas nodig, als je al de gegevens verzamelt hebt. Stevige schoenen kunnen nuttig zijn. De wegen zijn minder geschickt voor kinderwagens, maar met een sportieve buggy zou het moeten lukken.
Vergeet het spiegeltje en een zaklamp niet.
Englisch version: we can send you the 6 waypoints by E-mail
Deutsche Übersetzung: könnt ihr per E-mail bekommen
Een avontuurlijke vlucht.
Het verhaal van mijn vlucht begint op de Grote Markt van Nieuwkerke. Daar woon ik. Ik, Joris, de jongste knecht van het statige huis met het nr 17. Gisteren pas ben ik 13 jaar geworden. Ik ben wat ze noemen een geus. Ook mijn meester en zijn gezin horen bij de geuzen.
Opstandelingen, vijanden, ketters noemen ze ons. Waarom weet ik niet. Ik weet alleen, dat we allemaal gewoon volgelingen van onze Heiland Jezus Christus willen zijn en dat we rustig ons geliefde boek, de Bijbel willen kunnen lezen. Wat kan daaraan verkeerd zijn, vraag ik me af? Sinds ik mijn ouders verloren heb door de zwarte dood, heb ik al zoveel troost kunnen putten uit de Heilige Schrift. Neem nu Psalm 121: “Ik hef mijn ogen op naar de bergen. Vanwaar zal mijn hulp komen? Mijn hulp komt van de Heer, die hemel en aarde gemaakt heeft.” Wat heeft me dat al moed gegeven.
En nu zijn we allemaal bang van Keizer Karel V. Hij moet niets hebben van ons soort mensen.
Daarom heeft mijn meester al het een en ander voorbereid. Onder mijn bed in de kelder staat een kist. Daar zitten al de religieuze geschriften in, die we van de Keizer niet mogen lezen, en enkele waardevolle bezittingen. Die moet ik verbergen als de tijd gekomen is. Ik heb al een goede verstopplaats gevonden, maar voorlopig is het niet nodig, om de kist te begraven. Mijn meester kent de plaats niet zodat hij hem ook niet kan verraden aan de vijand. We hebben afgesproken, dat ik op weg naar de plaats met mijn gouden pen 6 geheime tekens zal aanbrengen, zodat hij later zijn bezittingen ook zonder mij kan terugvinden.
Het is een donkere nacht in het jaar 1550. Ik lig droomloos te slapen, als een hand me ruw wakker schud. “ Het is zover, Joris. Keizer Karel heeft de doodsstraf uitgevaardigd op iedereen, die de Heilige Schrift leest of lutherse schriften in huis heeft. Je moet de kist verstoppen. Vlug, zijn soldaten komen uit het Westen. Haast je!”
Ik schiet in mijn kleren, pak de kist onder mijn arm en haast me de brede kelderdeur uit. Het leger komt uit het Westen, dus moet ik een grote boog rond het dorp maken, wil ik de kist veilig naar mijn verstopplaats brengen.
Voorzichtig sluip ik over het marktplein. Ik moet ongezien het kerkhof bereiken, want er wonen ook mensen rond het plein, die niets moeten hebben van ons geuzen. Aan de overkant blijf ik met een kloppend hart staan luisteren. Heeft iemand mijn vertrek opgemerkt? Alles blijft stil en in de schaduw van de grafzerken sluip ik verder. De kerk laat ik links liggen.
Ik moet zien, dat ik zo snel mogelijk de oostelijke rand van het dorp bereik. Als ik enigsinds kan, kies ik smalle paden en tracht min of meer een oostelijke richting aan te houden.
Maar er staat me al een eerste beproeving te wachten. Ik moet veilig over het drijfzand geraken. Gelukkig werd er ooit een brug gebouwd over die bedrieglijk onschuldige plaats. Het begint te regenen, maar ik ben goed beschermt terwijl ik hier het eerste geheime teken aanbreng, dat mijn meester de weg moet wijzen.
Gelukkig, de oude brug heeft het gehouden en het drijfzand kon me niet verslinden.
Nog altijd haast ik me naar de oostelijke rand. Ik kom langs de jonge boomgaard, die me nog geen mondvorrad kan leveren en een stukje verder bots ik bijna op een eekhorentje, dat midden op de weg zit. Het kijkt me aan, alsof het wil zeggen: Volg mij maar, ik wijs je de weg. Een eekhorentje als gids? Waarom niet. God heeft ook al eens een ezel gebruikt, heb ik in de Heilige Schrift gelezen. En ja, na korte tijd zijn we het dorp uit. Voor mij in de verte ligt het stadje Mesen.
Het eekhorentje huppelt nog altijd voor me uit en ik let goed op, voor ik me achter hem aan naar het Noorden haast, op de landweg, dat vele jaren later een spoorwegbedding zal worden en nog veel meer jaren later opnieuw een weg voor de boeren. Maar al snel wacht me een tweede beproeving. Een onderaardse rivier. Soms, als men heel stil staat, kan men hem horen ruisen en je weet nooit of er ergens verborgen kuilen onder het gras zitten. Maar ook hier heeft een brave ziel een bruggetje gebouwd. Dit bouwsel vraagt wel alles van mijn evenwichtsgevoel. Hier plaats ik mijn tweede geheime teken.
Opnieuw verder naar beneden tot aan het kleine moeras. Het bouwsel brengt me kriskras over het moeras. Ook hier moet ik opletten dat ik mijn evenwicht bewaar. Hier verstop ik mijn derde teken en zorg ervoor, dat ik snel verder geraak.
Opeens sta ik voor de handelsweg naar Ieper. Hier moet ik bijzonder voorzichtig zijn. Bevend wacht ik, tot de kust absoluut veilig is. Je kan nooit weten, of er niet plots zo’n heethoofdige jonge ruiter uit het niets opduikt en mij met zich meesleurt.
Maar alles blijft stil en gauw steek ik over, het graspad naar het Zuidwesten volgend. Hier ben ik goed verstopt, helemaal tussen het struikgewas en de bomen.
De acht palen, die ik na korte tijd tegenkom, laat ik rechts liggen. Maar oh, wat ben ik moe en wat is die kist zwaar. Even uitrusten op het bruggetje. Ik zet de kist op de leuning van de brug en probeer mijn pijnlijke armen wat rust te geven. Maar oh weh, de kist stort donderend de diepte in. Wat nu? Had ik maar een touw! Maar er hangt hier een! Dankbaar klauter ik langs het touw naar de grond van het ravijn. De kist is nog heel en moeizaam klim ik terug omhoog. Toch mag ik niet vergeten, weer eens een geheim teken aan te brengen. Mijn meester moet toch mijn spoor kunnen volgen. Zie zo, op die schuine helling zal een spion dat teken niet vlug ontdekken. Nu maar weer verder.
Maar wat ben ik toch moe. Ik zal volhouden tot aan de grot. Daar kan ik even inkruipen en op adem komen. Gelukkig moet ik niet bang zijn voor wolven of beren, die wonen niet meer in zulke grotten. Een kaars heb ik niet bij me en zaklampen zijn nog niet uitgevonden, dus zal ik mijn volgende hint aan de ingang van de grot verstoppen.
De plicht roept. Ik moet het doel bereikt hebben voor het ochtendgloren. Maar ach, er staat me nog een bijzonder moeilijke proef te wachten. Oh, waarom zijn hier toch zo veel moerassen? Deze is wel bijzonder groot en bijzonder diep. Met behulp van de constructie, die hier staat, moet ik veilig rond komen. Voor ik aan dit afgrijslijk parcour begin, eerst nog even het laatste teken verstoppen.
Ik heb het gehaald. Opgelucht haal ik adem. Maar wat hoor ik? Ruiters? Geschreeuw van soldaten? Zijn dat fakkels, zo heel dichtbij? Ik heb maar één keuze: verder rechtdoor tot aan het einde van het graspad. Vandaar sluip ik zachtjes verder langs de huisjes, tot ik het geheime Geuzenpad vind.
Ziezo, de schat is goed verstopt. Ik heb mijn taak volbracht. Mijn meester zal niet volledig onbemiddeld uit deze strijd komen. En als hij deze oorlog niet overleeft, zijn er misschien anderen, die de schat van huize 17 ooit gaan ontdekken. Wie weet wanneer?
Anderen zullen verder dit pad volgen en naar huis en haard keren. En ik? Voor mij wenkt de vrijheid. Ik ga verder. Engeland lijkt me wel wat. Dus: Adieu mijn geliefde Heuvelland. Op mij wacht een nieuw leven, en nieuw thuis, zo niet in deze wereld, dan toch in de Eeuwige. Daarom hef ik mijn ogen op naar de hemel, vanwaar mijn hulp zal komen. Mijn hulp komt van de Heere, die hemel en aarde gemaakt heeft.
A=
B=
C=
D=
E=
F=
G = A-9
H = B-2
I = C+1
J = D+2
K = E+1
L = F+6
De schat ligt op
N 50° 45.GHI en OO2° 49.JKL (let op voor het prikkeldraad)
Meer informatie over de geuzen vind je op www.geuzenproject.org
Additional Hints
(Decrypt)
Ibyt urg nibaghheracnq (nna uhvf ae. 17)
JC 1: baqre npugrefgr, bhqr gbera fcrrycyrva
JC 2: rirajvpugfcynax
JC 3: rirajvpugfcynax
JC 4: fpuhvar uryyvat
JC 5: ohvf fcryrb
JC 6: ortva gbhjracnepbhe